ÖRKƏN

сущ.
1. привязь (длинная широкая верёвка, служащая для привязывания, прикрепления чего-л. к чему-л.)
2. подпруга (широкий ремень у седла или седёлки, затягиваемый под брюхом лошади)
◊ örkən nə qədər uzun olsa da, yenə doğanaqdan keçəcək сколько верёвке (верёвочке) ни виться, всё равно конец будет; örkən altına gətirmək kimi укрощать, укротить кого (заставить повиноваться); örkəninin üstünə odun yığmaq olmaz kimin нельзя положиться на кого
ÖRDƏKKİMİLƏR
ÖRKƏNLİ
OBASTAN VİKİ
Örkən
Örkən — ağır şeyləri bağlamaq, bənd etmək, at, qatır, eşşək və s. ev heyvanlarını çullamaq, palanlamaq üçün istifadə edilən çox enli, lakin nazik kəndir. Örkən toxumaq üçün yer hanası qurulur, yun, pambıq və ipək iplərdən istifadə edilir. Onun üstünə müxtəlif naxışlar salınır. Örkənin eni 5–8 sm-ə qədər, uzunluğu isə toxucunun istəyindən asılı olaraq toxunur. "Örkən nə qədər uzun olsa, yenə də doğanaqdan keçəcək" — atalar sözü məhz buradan alınmışdır.

Значение слова в других словарях

апроби́роваться береди́ть зача́ток зашпаклева́ть кавээ́н овцебы́к оцинко́вывать провоня́лый публицисти́чески свиде́тельствоваться вы́ронить ездо́к култы́шка налогоплате́льщица темнёхонько театр grade chevron however intercommunicate pass-hemp sarsen Southern syncarpous fruit аул неотделимый