ÖSKÜRMƏK
глаг. кашлять (издавать звуки кашля; кашлянуть). Astadan öskürmək тихо (глухо, сдержанно) кашлять, tez-tez öskürmək часто кашлять; hərdənbir öskürmək покашливать, azacıq öskürür он подкашливает
Nəfəs borusunun adı bizdə öş (ös) sözü olub (bu söz, ümumiyyətlə, “boru” mənasında sonra da işlədilib)
Полностью »f. 1. to cough; 2. (öskürəyi olmaq) to have* a cough; bərk / pis ~ to have* a bad cough
Полностью »