fars. na-, ərəb. qabil
Qabiliyyətsiz, nalayiq, ləyaqətsiz adam.
Nə lazımdı naqabilə söz deyəm,
Xatirinə ya dəyməyə, ya dəyə.
Sizin olsun eyvan, otaq, alaçıx,
Bizə bəsdi ya kölgəlik, ya dəyə.
(“Məhəmməd və Güləndəm”)
fars. na-, ərəb. qabil
Qabiliyyətsiz, nalayiq, ləyaqətsiz adam.
Nə lazımdı naqabilə söz deyəm,
Xatirinə ya dəyməyə, ya dəyə.
Sizin olsun eyvan, otaq, alaçıx,
Bizə bəsdi ya kölgəlik, ya dəyə.
(“Məhəmməd və Güləndəm”)
[fars. na... və ər. qabil] прил. 1. налайих, лайих тушир, (чка) алачир (мес. гаф); // сущ. лайихсуз кас, гъавурда кутаз тежер кас; 2
Полностью »sif. inconvenant, -e ; grossi//er, -ère ; incongru, -e ; ~ hərəkət action f inconvenante ; ~ söz mot m grossier ; adj impudique ; obscène ; ~ zarafat
Полностью »s. 1. unworthy (of), worthless, mean; ~ hərəkət mean action; 2. incapable (of), dull, slow, clumsy, unskilful; 3
Полностью »прил. 1. неприличный, непристойный. Naqabil söz неприличное слово, naqabil hərəkət непристойное поведение 2
Полностью »sif. [fars. na… və ər. qabil] 1. Nalayiq, yersiz, münasibətsiz. Müdir cənablarına minnətdar olub, naqabil sözümdən üzr istəyirəm
Полностью »