Çox xəstəlik çəkib zəifləmiş adam; üzgün adam.
Dialektlərdə həmçinin yalvaran mənasında da işlənir.
Qurbani der: mən yemərəm narıncı,
Yar yara baxarmı belə zarıncı?
(“Qurbani”)
*
Dağlayıb zarıncı eyləyib məni,
Zəif cismim öz canımdan doyubdu.
(“Lətif şah”)
Kökü “zar”dır və təqlidi sözdür (zar-ıltı...), -ı şəkilçisi ondan feil düzəldib (zar-ı-maq), gül-ünc qəlibi üzrə zarı-(ı)nc sözü əmələ gəlib, sonrakı
Полностью »I прил. изнеможённый (крайне утомлённый, обессилевший) II сущ. “Зарынджы” (название одной из грустных ашугских мелодий)
Полностью »is. məh. Çox xəstəlik çəkib zəifləmiş adam; üzgün. Qurbanıyam mən, sevərəm narıncı; Yar-yar deyib, oldum belə zarıncı
Полностью »