Диалектологический словарь азербайджанского языка.

  • KIĞ

    (Basarkeçər, Hamamlı, Xanlar, Qazax, Tovuz) baldırğana bənzər yeməli bitki adı. – Uşaxlar kığ yığmağa getdilər (Hamamlı); – Kığ yaman qartalıf (Basark

    Полностью »
  • KIĞLAMAX

    (Ağbaba) ört-basdır etmək. – İşin üsdünü elə kığladı ki, heş bilən olmadı

    Полностью »
  • KIXMIX

    (Barana, Gədəbəy, Gəncə, Qazax) ağac kəsərkən və ya odun doğrayarkən yerə tökülən qırıntılar, yaxud kiçik odun parçaları

    Полностью »
  • KILAR

    (Basarkeçər) bax kilar. – Qatığı, yağı, çörəyi yığmışam kılara

    Полностью »
  • KILIF

    (Cəbrayıl, Qarakilsə, Ordubad, Şahbuz) hasar altından keçən su yolu. – Otdar kılıfın gözün tutub, su keşmir (Şahbuz)

    Полностью »
  • KILIĞ

    (Yardımlı) sacayağı. – Kılığı qaza: n altinə qoyeylər

    Полностью »
  • KIR

    (Qax) bazu sümüyü

    Полностью »
  • KIRILDAMAX

    (Kəlbəcər) yemlənərkən müəyyən səs çıxarmaq (ata aiddir). – Ata ot verəndə kırıldıyır

    Полностью »
  • KIRINNANMAX

    (Çənbərək) dolmaq, yığılmaq. – Parça maşının ağzına kırınnandı

    Полностью »
  • KIRKIRA

    (Ağdam, Balakən, Borçalı, Qax, Zaqatala) bax kilkilə

    Полностью »
  • KIRNAS

    (Borçalı, Əli Bayramlı, Ordubad) bax kirnas. – Nəği yaman kırnas adamdi (Ordubad)

    Полностью »
  • KIRNIS

    (Cəlilabad, İmişli, Ordubad, Saatlı) bax kirnas. – Kırnıs olma (İmişli)

    Полностью »
  • KIRS

    (Qarakilsə, Meğri, Zəngilan) 1. buz, buz parçaları (Meğri, Zəngilan); – Ərəz bu yil elə hey kırs aparey (Meğri); – Qarnankırsnan gederdim (Zəngilan) 2

    Полностью »
  • KIRTIZ

    (Ağdam, Çənbərək, Füzuli, Xocavənd, Oğuz) bax kirtiş. – Ay bala, ipi kırtıznan kırtızda, qoy bir əz nəzilsin (Çənbərək)

    Полностью »
  • KIRTIZDAMAX

    (Ağdam, Cəbrayıl, Çənbərək, Füzuli, Xocavənd, Oğuz) bax kirtişdəməx’. – Nənəm if kırtızdıyır (Cəbrayıl); – O ipi kırtızda qutar (Füzuli)

    Полностью »
  • KIRZA

    (Meğri) tut ağacının yarpaqlı budaqlarından qırılıb bağlanmış bağlama. – Sanın qurda qalxuz düz atmiş kırza yarpax verip

    Полностью »
  • KIT

    (Zaqatala) yundan toxunan əşya

    Полностью »
  • KITIL

    I (Cəbrayıl, Meğri, Zəngilan) baramaqurduna vermək üçün qırılmış tut çubuqlarının kəsilib atılan yoğun və yarpaqsız hissəsi

    Полностью »
  • KITIL-KITIL

    (Qazax) xırda-xırda. – Qəndi kıtıl-kıtıl doğroyrux

    Полностью »
  • KITIRA

    (Meğri) boğaz heyvanın əmcəyindən çıxan maye. – İneyin əmceyinnən hala kıtıra da çıxmey

    Полностью »
  • KİCİ

    (Zaqatala) ilmək

    Полностью »
  • KİCO

    kico vırmax: (Kürdəmir) vurnuxmaq, o yan-bu yana hərlənmək. – To:ğun murtdası var, kico vırır

    Полностью »
  • KİÇİ

    (Cəbrayıl, Kürdəmir, Mingəçevir, Zəngilan) baramaqurdunun üçüncü yuxusu. – Bizim qurdumuz kiçini indi yatır (Cəbrayıl); – Qurdum indi-indi kiçiyə yatı

    Полностью »
  • KİF

    (Salyan) kəfrəm, mitil. – Yorğa:n kifi köhnəlib

    Полностью »
  • KİFKİMƏX’

    (Şərur) bax kifsiməx’

    Полностью »
  • KİFLƏ

    (Ordubad, Culfa) külbə, təndirin havaçəkən yeri. – Təndirin havaçəkən yerinə kiflə deyərıx (Culfa)

    Полностью »
  • KİFSİMƏX’

    (Mingəçevir, Naxçıvan) kiflənmək, xarab olmaq. – Meyvə çox qalsa kifsiyər (Mingəçevir)

    Полностью »
  • KİKOY

    (Hamamlı) bax kəkoy. – Uşax kikoydu de:nə sözün çətin başa düşürəm

    Полностью »
  • KİL

    (Yardımlı, Salyan) küt. – Kil balta odun kəsmey

    Полностью »
  • KİLAĞORD

    (Cəlilabad) iri bıçaq. – Quşın başın kilağordnan kəsdüg

    Полностью »
  • KİLAN

    (Quba) qapını bağlamaq üçün daldan keçirilən və ya ona söykədilən taxta. – Gid kilanı qapının dalna quy gəl

    Полностью »
  • KİLAR

    (Basarkeçər) yemək şeyləri saxlanılan sərin yer. – Tez xaraf olan yeməx’ şeylərini kilara yığırıx; – Həm kilar de:rix’, həm də sərinnix’

    Полностью »
  • KİLD

    (Cəbrayıl) kürt ◊ Kild düşməx’ – kürt düşmək. – Toyuğumuz iki gündü kild düşüb

    Полностью »
  • KİLƏ

    I (Quba) ölçü qabı. – U vaxtda tarazi ulmazdi, şeyi kileynən bölərdüğ yuldaş arasında II (Salyan) qoç aşığı, iri aşıq

    Полностью »
  • KİLƏFƏRƏ

    (Salyan) bir aylıq cücə. – Bı cücə kiləfərədi, hələ yiməg olmaz; – Hindiki kiləfərələr payızda to:uğ olmaz

    Полностью »
  • KİLƏĞURT

    (Biləsuvar) bax kilağord. – Kiləğurtnan çörəg doğra

    Полностью »
  • KİLƏVORD

    (Yardımlı) bax kilağord

    Полностью »
  • KİLH

    (Meğri) bax kild. – Qalxuzun uxarta kilh toyığı var ki, sanamağinan qutarmaz

    Полностью »
  • KİLİNCAN

    (Ordubad) yoncayabənzər ot. – Kilincan yonca kimin otdi, onun da toxumun səpillər gövərir

    Полностью »
  • KİLİT

    (Qax, Quba, Kürdəmir, Şərur, Ordubad) 1. açar (Kürdəmir, Ordubad). – Kilitnən qıfılı açıllar (Ordubad) 2

    Полностью »
  • KİLİTKAN

    (Qarakilsə) qapını bağlamaq üçün daldan keçirilən ağac. – Tavlanın kilitkanın tapdım

    Полностью »
  • KİLİTKƏ

    (Qarakilsə, Şərur) kitrə, ağacda olan yapışqan

    Полностью »
  • KİLKƏ

    I (Ağcabədi, Ağdam, Cəbrayıl, Göyçay, Kürdəmir, Ucar, Şuşa, Zəngilan) 1. yun daranarkən yerə tökülən və darağın dişləri dibinə yığılan hissə, keyfiyyə

    Полностью »
  • KİLKƏLƏNMƏX’

    (Çənbərək) şübhələnmək. – Abbasəli Löymannan kilkələnir, deyir kin, mənnən o qandırıf

    Полностью »
  • KİLKƏLƏŞMƏY

    (Şamaxı) bir-birinin saçından tutub dalaşmaq. – Sən hər şeydən ötrü kilkələşməyə adət eləmisən

    Полностью »
  • KİLKƏŞİY

    (Cəbrayıl, Şamaxı) dolaşıq. – Bu ipi niyə kilkəşiy saldın (Şamaxı)

    Полностью »
  • KİLKİLƏ

    (Qazax, Şamaxı) əl dəyirmanı

    Полностью »
  • KİLLƏMƏK

    (Salyan) kütləşmək. – Pıçağ killəşib, kəsmir

    Полностью »
  • KİLPİK

    (Zaqatala) kirpi

    Полностью »
  • KİM

    (Salyan) kif, rütubət. – Öə girəndə kim iyi adamı vırır

    Полностью »