(Masallı, Salyan) lalə. – Nehrəgülü açıbdu
(İmişli, Kürdəmir, Saatlı) lalə. – Küdrüdə nehrəpartdadan çoxdu (Kürdəmir)
(Şamaxı, Ucar) lalə. – Yazda bırda nehrəsındıran çox olur (Ucar); – Nehrəsındıranı dərmə, nehrən sınar; – Nehrəsındıran meşədə dolıdı (Şamaxı)
(Quba) nalbənd. – Şə:r yerində nelbənd diyədülər, bizdə nelçi: – Nelçi Quba şə:rində uladu
(Ordubad) göyərçin
(Meğri) ərə gedən qıza valideyni tərəfindən verilən torpaq və ya bağ payı. – Hesə, yani qızdara dədəsinin qoşduğu torpağa diyellər
(Bakı) nahaq. – Nestə didim sənə ki, imtahan olaceg
(Cəbrayıl) acgöz
(Salyan) hindtoyuğu
(Zəngilan) bax muşqurd
(Quba) qurşaq. – Quca kişilər həmişə belinə netağ bağlallar
I (İsmayıllı) bədniyyət. – Neybətün öz başunda çatdasun II (Şərur) kifir, eybəcər
(Balakən) çirkin, yaraşıqsız. – Lalə neyvənt qızdı
(Cənubi Azərbaycan, Gədəbəy, Gəncə, Qazax, Naxçıvan, Oğuz, Ordubad, Şəki) bax neyvənt. – Bu neyvət adamdı, görəndə lap qorxoram (Qazax); – Bu nə neyvə
(Bakı) kobud adam
(Salyan) balıq toru
(Salyan) balıq toru düzəldən. – Bankədə nəbitçilər var, balığ tutullar
(Salyan) nə qədər. – Nəblə səni çağırdım, eşitmədün
(Cəlilabad) ədalətsiz. – Adamlarda eləsi var ədalətdidi, eləsi var nədalətdi
(Cəbrayıl, Cəlilabad, Füzüli, Zəngilan) tərs. – Çox nədəhim uşaxsan, dedi: nnən dömmürsən (Zəngilan); – Xaccanın qızı yaman nədəhim uşaxdı (Cəbrayıl);
(Çənbərək) bax nədərət (1-ci məna). – Nədərəs adamnan uzax gəz
I (Gəncə, Qazax) 1. xatakar (Qazax); – Nə nədərət adamsan (Qazax) 2. tutağan (itə aiddir) (Gəncə). – Bir nədərət itim var (Gəncə) II (Qazax) həddindən
(Qazax, Şəmkir) heçdən, yoxdan, olmaya-olmaya. – Nədyədən gəlif mənnən pul isde:r (Qazax); – Nədyədən sana nə verim? (Şəmkir)
I (Culfa, Qarakilsə) xeyir, gəlir. – Sa: nəf gətirirdi, əlinnən tuturdu II (Yardımlı) tab, davam ◊ Nəfin gətirməg – tab gətirmək, dözmək
(Kürdəmir) pis. – Sə:n həməşə nəfdəz danışmağ adətündi
(Şamaxı) çirkin. – Sən nə nəfdəzin adamsan
(Gəncə) bəxşiş. – Söyün beş manat nəfəx’ verdi
(Meğri) xeyir, gəlir. – Əxı bunnan gərəx’ nəfidarrıx da götürəx’
(Hamamlı) nahaq
(Qazax) əldən düşmüş, yaşlı. – Hasan bizim kətdə ən nəfir kişidi
(Yardımlı) bəduğur. – Yaman nəftaz adamdı
(Qazax) tək-tük. – Miçəkdən nəgah-nəgah adamlarda olar
(Qəbələ) lağım ◊ Nəğım qazmax – yuva düzəltmək. – İlan özüyçün nəğım qazır (Qəbələ)
(Ordubad) bax nəğım. – İki evin hasarı arasınnan nəğm keçir
(Dərbənd) torbaya tökülmüş üzsüz süddən süzülən su. – Cigi torbiyə tökmüşdüm, şordan nəhi çox çixdi
(Zaqatala) keçəl. – Camal nəhninin biridi
(Xaçmaz) zəncirotu
(Xaçmaz) lalə
(Kəlbəcər) pis-pis. – Ay qız, nəxis-nəxis danışma
I (Çənbərək, Qazax, Tovuz) ziyan. – Qazammer eləmer, öyə nəx’nəx’ verməx’dən başqa əlinnən nə:lir (Qazax) II (Tovuz) göz xəstəliyi <atda>
(Qazax, Tovuz) ziyankar. – Nəx’nəx’çi adam heş kimə xeyir verməz (Tovuz)
(Zaqatala) axsaq <adam>
(Ağcabədi, Bərdə, Kəlbəcər, Şuşa, Tərtər, Yevlax) bax nəknək. – Gəlin nək-tək oynuyax (Yevlax)
(Qazax) tərs. – Nəkəz adam sözə baxmaz
(Ağcabədi, Bərdə, Gədəbəy, Yevlax) uşaq oyunu adı. – Nəkgələdə iki uşağ oynuyar (Ağcabədi); – Telmannan nəkgələ oynamışam, dənələrinin hamsını uduzuf
(Quba) çiyələk. – Gəl biz nəki dərməgə gidax
(Ağcabədi, Bərdə, Şuşa, Yevlax) uşaq oyunu adı. – Nəknəki fındıxnan oynuyullar (Bərdə)
(Şamaxı) acgöz. – Bı uşağlar nə qədər yiyif, gənə nəksö:n olur
(Meğri) nankor. – Sən də nənəm kimi nəqəlis çıxdın
(Füzuli) nə cür, necə. – Nəqıbıl elədimsə, genə getdi