Диалектологический словарь азербайджанского языка.

  • SƏBB

    səbb eləməx’: (Qazax) şəkk eləmək. – Ona səbb eler

    Полностью »
  • SƏBƏRMAX

    (Qax, Zaqatala) özündən getmək, huşunu itirmək. – Əliyə ələ vurdılar, yazıx səbərdi (Qax)

    Полностью »
  • SƏBƏRRƏNƏ-SƏBƏRRƏNƏ

    (Zəngibasar) səndirləyə-səndirləyə. – Səbərrənəsəbərrənə gəlirdi

    Полностью »
  • SƏBƏRRƏNMƏX’

    (Zəngibasar) səndələmək. – Vuranda səbərrəndi, əmə yıxılmadı

    Полностью »
  • SƏBİ

    I (Qax) çağa II (Qax) 1. yetim 2. fağır III (Oğuz) 1. ağıldankəm 2. key. – Bu uşax səbidi, partanın qırağını çeyniyib yi:r

    Полностью »
  • SƏBİL

    (Dərbənd) 1. həyasız 2. b a x saçıpuçux. – Neynəysən, u səbilnən danışeysən ◊ Səbil olmax (Meğri) – doymaq

    Полностью »
  • SƏBİR

    (Lənkəran) tamam, xalis. – Ət səbir yağdu

    Полностью »
  • SƏBLƏMAX

    (Qax) öymək. – Honı biləsincə səblip yola saldı

    Полностью »
  • SƏBZİBARİ

    (Lənkəran) ev quşu adı, toyuğun bir növü. – Səbzibarinin yumurtası bərk olur

    Полностью »
  • SƏBZİKAR

    (İrəvan) göyərti əkilən yer, sahə. – Səbzikardan pencər qutulub

    Полностью »
  • SƏBZİKÜKİ

    (Lənkəran) döyülmüş ət, göyərti və yumurtadan hazırlanan xörək. – Anam yaxşı səbziküki bişirdi

    Полностью »
  • SƏBZİVARİ

    (Lənkəran) bax səbzibari. – Səbzivarinin başın kəsdilər

    Полностью »
  • SƏCƏLƏ

    (Ordubad) cavan yaşlarında ölmüş adamın qəbri üzərinə sancılan söyud budağı. – Həsənin səcələsini yel yıxub

    Полностью »
  • SƏCƏN

    (Yardımlı) topa, qalaq. – Yaydə beş səcən odın yığey

    Полностью »
  • SƏCƏRƏ

    (Cəlilabad) sənəd, vəsiqə. – Oxıyarduğ səcərə alarduğ

    Полностью »
  • SƏCİN

    (Cəbrayıl, Qax) doğranıb səliqə ilə yığılan odun qalağı, topası

    Полностью »
  • SƏÇMƏ

    (Ordubad) quru təzək parçaları. – Təndirə səçmə tök

    Полностью »
  • SƏDBARI

    sədbarı yumurta: (Şərur) xırda yumurta. – Sədbarı yumurta xırda olur

    Полностью »
  • SƏDƏ

    sədə çüşməx’: (Qazax) işıqlaşmaq. – Dan yerində sədə çüşəndə yola çüşdüx’

    Полностью »
  • SƏDƏF

    I (Borçalı, Meğri, Naxçıvan) 1. dırnaq (Borçalı, Meğri) 2. dırnağın dibi (Naxçıvan). – Sədəf sohra dırnağ olur (Naxçıvan)

    Полностью »
  • SƏDƏMƏ

    I (Cəbrayıl) xörək adı. – Fatma, sədəmə bişir! II (Qax, Meğri, Naxçıvan) bax sadama ◊ Sədəmə vurmax (Naxçıvan) – ziyan, zərər vurmaq

    Полностью »
  • SƏDƏS

    sədəs olmağ: (Şamaxı) əsməcəyə tutulmaq. – Qarabaş it sədəs olıb

    Полностью »
  • SƏFƏLLAYI

    (Oğuz) boş-bikar, avara. – Səfəllayı adamdı

    Полностью »
  • SƏFLƏŞDİRMAX

    (Qax) sakitləşdirmək

    Полностью »
  • SƏFSƏLƏX’LƏMƏX’

    (Füzuli) yersiz, mənasız danışmaq. – De:r qoja adam səfsələx’liyir

    Полностью »
  • SƏFSƏLƏK

    (Ağdaş) axmaq, ağılsız, düşüncəsiz

    Полностью »
  • SƏFSƏRƏK

    (Qazax) gic, gicbəsər. – Sən nə səfsərək adamsan?

    Полностью »
  • SƏFSUAR

    (Qazax) sahəni səpindən sonra suvarma. – Toxumu səpənnən so:ra üsdünnən sulo:rux, ona da de:rix’ səfsuar

    Полностью »
  • SƏĞƏBİLƏ

    (Meğri) bax sağabilə. – Avlar səğəbilələrdən su içillər serizə

    Полностью »
  • SƏĞVƏT

    (Gədəbəy) axmaq, gic. – Səğvət adamdı molla: qulağ asan mə:m vadımo: rə <fikrimə görə>

    Полностью »
  • SƏH

    (Dərbənd, Tabasaran) ağacdan hazırlanmış ölçü qabı (təxminən 2,5 kq. buğda tutur). – Əmim üç səh buğda vərdi mənə (Dərbənd); – Səh buğdadan arpa az tu

    Полностью »
  • SƏHDƏLİ

    (Bakı, Şamaxı) az istifadə olunan və ya istifadəsiz qalan şeylərin evin müəyyən hissəsində yığıldığı yer

    Полностью »
  • SƏHGANNIX

    (Göyçay) arxayınçılıq

    Полностью »
  • SƏHLƏM

    I (İsmayıllı) bax səkləm. – Bir səhləm şeydi, onnan ötrü araba qoşmağa dəyməz II (Culfa, Quba) yabanı bitki adı (bundan zökəm xəstəliyini müalicə etmə

    Полностью »
  • SƏHLƏMƏK

    (Lənkəran) arası kəsilmək, dayanmaq

    Полностью »
  • SƏHÖY

    (Qazax) qamışlı, bataqlıq yer. – Səhöydə zəli var

    Полностью »
  • SƏHTİ

    (Kürdəmir) 1. zəhlətökən 2. mənasız. – Adamın səhtisinnən səhti də söz çıxır

    Полностью »
  • SƏXİ

    (Göyçay) əliaçıq

    Полностью »
  • SƏ:K

    (Salyan) qatıq çalmaq üçün gil qazan. – Sə:kdən qatığı nehriyə tök, gəlirəm

    Полностью »
  • SƏKCƏ

    (Sabirabad) bax səkçə

    Полностью »
  • SƏKÇƏ

    (Salyan) bardaq. – Səkçə:n sui sərin olır

    Полностью »
  • SƏKÇƏT

    (Cəbrayıl) qəribə, qeyri-adi (adam)

    Полностью »
  • SƏKDƏ

    (Salyan) ağıldankəm, səfeh. – Səkdə adama qoşulma

    Полностью »
  • SƏKDİ-SƏKDİ

    (Salyan) gic-gic, axmaqaxmaq. – Nərgizi dindirəcəksən, başdıyacağ səkdi-səkdi danışmağa

    Полностью »
  • SƏKƏ

    (Şamaxı) ayıq. – Bu gecə bir qədər səkə yatmağ lazımdı

    Полностью »
  • SƏKƏL

    (Salyan) daş parçası, daş qırıntısı. – Səkəl ver, daşdarın arasın doldırım

    Полностью »
  • SƏKGİZDAŞ

    (Ağdam, Zəngilan) uşaq oyunu adı

    Полностью »
  • SƏKİ

    (Bərdə, Cəbrayıl, Gədəbəy, Şərur) guya. – Səki mən də:si, o da onnan sonra küsəsi mənnən (Gədəbəy); – Gəldilər şəklimi çəkdilər, səki kinoya verjəx’lə

    Полностью »
  • SƏKİL

    (Gəncə) ən yaxşı. – Səkil tikəni özüm yimədim, ona verdim

    Полностью »
  • SƏKLƏM

    (Cəlilabad, Quba, Şamaxı) köhnə ölçü vahidi. – Gəlinbacı mənnən bir səkləm un istəyibəni apardı (Quba); – Nə vardı, bir səkləm arpa unuydı qutardı, ge

    Полностью »