Диалектологический словарь азербайджанского языка.

  • VƏC

    (Meğri) aşqarası. – Mən aş yeyəmmeyrəm, əncax vəcinnən bikgə <bir tikə> dindəlecam Vəc yeməg (Cəlilabad) – fayda vermək, lazım olmaq

    Полностью »
  • VƏCƏ

    (İsmayıllı) keçi balası. – Bu gün vəcələr yaxşı otdadı

    Полностью »
  • VƏCƏLƏ

    (Cəlilabad) soğanaoxşar bitki adı

    Полностью »
  • VƏÇ

    I (Meğri) əvəz. – Yağ cədvelinə sənin vəcinnən mq: irazılıx verirsən qol çəkim? II (Yardımlı) son, nəticə

    Полностью »
  • VƏÇƏ

    (Yardımlı) budaq. – Şivun vəçəsi sınıb

    Полностью »
  • VƏGAH

    (Quba) bax vəqah. – Bizin kətdə vəgah uşağlar çuxdu

    Полностью »
  • VƏGƏSİRƏ

    (Bakı) yarımçıq doğulmuş. – Sonanın uşağı lap vəgəsirə uşağa oxşi:r

    Полностью »
  • VƏĞ

    (Meğri) bax vağ I

    Полностью »
  • VƏ:ĞA

    (Barana, Cəbrayıl, Hamamlı, Qazax, Şəmkir, Tovuz) bax vağya. – Və:- ğamda görmüşəm səni be:jə (Qazax); – Be:jə və:ğamı qarışdımışam; – Bu gecə pis bir

    Полностью »
  • VƏĞƏM

    (Culfa) bax vağam

    Полностью »
  • VƏĞƏNNƏMƏX’

    (Şərur) vaxtı keçmək, biçilmək vaxtı ötmək. – Taxıl vəğənniyip

    Полностью »
  • VƏHLAM

    (Gədəbəy) məlhəm, dərman

    Полностью »
  • VƏHLƏ

    (Füzuli, Zəngilan) tam yetişməmiş (taxıl). – Taxıl hələm vəhlədi, onu pişməy olmaz (Zəngilan)

    Полностью »
  • VƏJ

    (Meğri) plov qarası

    Полностью »
  • VƏQAH

    (Quba) 1. igid, qorxmaz 2. cəld, zirək. – Biz hindi qucalmuşuğ, vəqah cuvan adamlardu, hələ kimi adamlardu

    Полностью »
  • VƏLAXUMAX

    (Qazax) əlini üzmək, ümidini kəsmək. – Bu il üzüm bağınnan vəlaxu

    Полностью »
  • VƏLAYAĞ

    (Salyan) iriayaqlı. – Ərəssun yeznəm vəlayağ iydi

    Полностью »
  • VƏLƏ

    I (Cəbrayıl, Cəlilabad, Füzuli, Meğri, Zəngilan) qaratikan topası, ot topası. – Bir vələ də verin, bırani düzəldim, tay bəsdi (Zəngilan); – Bir vələ q

    Полностью »
  • VƏLƏD

    (Ordubad) ağacın cavan zoğu

    Полностью »
  • VƏLƏDƏNXATA

    (Meğri) yaramaz, xətakar. – Bizim Ayyubun o vələdənxata gədəsi Bəhlil gündə bir dona girir

    Полностью »
  • VƏLƏDİ DÖNMƏY

    (Yardımlı) üzü dönmək, yolunu azmaq. – Vələdi dönüb onun

    Полностью »
  • VƏLƏKƏ

    (Oğuz) boyaq maddəsi kimi istifadə olunan yabanı bitki adı. – Vələkə çay qırağında olur

    Полностью »
  • VƏLƏLƏMƏX’

    (Cəbrayıl, Zəngilan) toplayıb bir yerə yığmaq, topalamaq. – Nə vələliyif basırsan ora, salqıynan qoymursan (Zəngilan); – Qaratikanı vələləməsən, şələd

    Полностью »
  • VƏLƏLLAYİ

    (Salyan) işsiz-gücsüz, avara

    Полностью »
  • VƏLƏM-VƏLƏM

    (Salyan) pırtlaşıq, dağınıq <saç>. – Başu:n tükü vələm-vələmdi

    Полностью »
  • VƏLƏMBƏ

    (Bakı) göz qapağı

    Полностью »
  • VƏLƏNCULAN

    (Goranboy) qarışıq, dolaşıq. – Sənin işdərin laf vələnculandı

    Полностью »
  • VƏLƏNÇİK

    (Qax) bax vələntik

    Полностью »
  • VƏLƏNGƏLƏN

    (Xaçmaz, Oğuz) uzun əlağacı. – O vələngələni bir mənə ver (Oğuz)

    Полностью »
  • VƏLƏNGƏZ

    (Laçın) boşboğaz, çoxdanışan

    Полностью »
  • VƏLƏNTİK

    (Qax) oxlov

    Полностью »
  • VƏLHƏC

    vəlhəc olmax: (Goranboy) varlanmaq. – Yaman vəlhəc oluf dosdum axır vaxlar

    Полностью »
  • VƏLİVƏS

    (Naxçıvan) vəsiyyət. – Padşah oğlannarını yanına çağırtdırıb, onnara vəlivəs eləyib canını tapşırdı

    Полностью »
  • VƏLK

    (Çənbərək) boyaq maddəsi kimi istifadə edilən yabanı bitki. – Keşmişdərdə bu vəlk gön-dəri boyağı üçün işdənirdi

    Полностью »
  • VƏLLEYLİ

    vəlleylidə qalmağ: (Salyan) çətinlik çəkmək. – Odun yox, ocağ yox, qalmışığ vəlleylidə. – Hamı başının çarəsin qılacağ, vəlleylidə biz qalaco:uğ

    Полностью »
  • VƏLOX

    (Kürdəmir, Salyan) kotanla boyunduruğu birləşdirən ağac hissə. – Vəlox kotannan boyunduruğun arasına bərkidilir (Kürdəmir)

    Полностью »
  • VƏN

    (Cəbrayıl, Kəlbəcər, Zəngilan) ağac adı, göyrüş. – Vən yanən odundu (Kəlbəcər); – Vən ağacınnan yaxşı otax mili olur (Cəbrayıl)

    Полностью »
  • VƏNƏ

    (Kəlbəcər) o tərəfə, o yana. – A bala, vənə dur

    Полностью »
  • VƏNİZ

    (Meğri) tənəyi bağlamaq üçün ağac dirək. – Yop yaxşı vəniz ardışdan uley

    Полностью »
  • VƏR

    I (Bərdə, Əli Bayramlı, Xanlar, İmişli, Kürdəmir, Qarakilsə, Qazax, Meğri) cərgə, sıra. – Bu gün on səkkiz vərin alağını eləmişəm (Əli Bayramlı); – Hə

    Полностью »
  • VƏRBƏVƏR

    (Şahbuz, Şərur) yavaşyavaş, tədriclə. – Arı vərbəvər mumu yiyir (Şahbuz)

    Полностью »
  • VƏRDƏNƏ

    (Ağbaba, Ağdam, Astara1, Lerik, Naxçıvan, Ordubad, Şuşa, İrəvan, Zəncan) yoğun oxlov. – Xəmri kündəlirıx, vərdəneynən vərdənəli:rıx, oxlovnan açırıx (

    Полностью »
  • VƏRDƏNƏLƏMƏX’

    (Ordubad) vərdənə ilə xəmir yaymaq. – Vərdənəynən xəmiri vərdənəli: lər, so:ra oxlavnan açıf yuxa eli:lər

    Полностью »
  • VƏRDƏYESİRİ

    (Şərur) əsir-yesir. – Tezdənnən vərdəyesiriyəm, bir işin ucunnan tutmamışam

    Полностью »
  • VƏRDİ

    (İsmayıllı) bildirçin. – Ot biçəndə bir vərdi yuvası tapdım

    Полностью »
  • VƏRDİC

    (Ordubad) evin damına qoyulan tir. – Vərdic dam üsdə olur

    Полностью »
  • VƏRDİŞ

    (Ordubad) bax vərdic

    Полностью »
  • VƏRƏQƏ

    (Füzuli) yaxşı. – Vərəqə bazar yaxşı bazar deməx’di

    Полностью »
  • VƏRƏLLAYİ

    (Bakı) bax varallayı

    Полностью »
  • VƏRƏNDAZ

    vərəndaz eləməx’: (Kürdəmir, Meğri) ölçüb-biçmək, götürqoy etmək, fikirləşmək. – Vərəndaz eliyib gördü ki, bı dəridən papağ çıxmaz (Kürdəmir)

    Полностью »