(Dərbənd, Tabasaran) göndərmək. – Uşağı Qorbannan yebərdim (Tabasaran)
(Meğri, Ucar) özündən yeddi nəsil əvvəl olanlar. – Mən onun yeddiarxadönəninə bələdəm; – Oğlum, sənin yeddiarxadönənin də yaxşı adamlar olublar (Ucar)
(Qax, Oğuz) mədəcik. – Baş tapbağ olan şey döylü, bilmirəm niyə yeddigəlin diyillər (Oğuz)
(Borçalı, Qazax, Tovuz) bir yerdə olan yeddi ulduz
I (İmişli, Masallı) qızlarquşu. – Orda yeddilik bala çıxardıb, yuvası var (İmişli) II (Qazax) yeddi canavardan ibarət sürü
(Bərdə, Ucar) bax yeddilövün. – No:ruz bayramında yeddilö:ün düzəldirix’ (Bərdə); – Bayram axşamına biz yeddilö:ün hazırrıyırıx (Ucar)
(Qax, Ordubad) qarışıq, müxtəlif şirniyyat və s. – Qız, dur ayağa, xalangilə yeddilövün qoyum, apar (Ordubad)
(Lənkəran) quş adı. – Ağacımızdakı yeddirəng çox gözəldür
I (Çənbərək, Tovuz) ikitəkərli araba növü. – Yedəx’də iki şalman gətdi Əli (Çənbərək); – Bir yedəx’ tapın, o dəni də:rmana tulla:η (Tovuz) II (Oğuz) m
(İsmayıllı) yas məclislərində avazla oxşayan qadın, ağıçı Yedmə qalmağ (Meğri) – dul qalmaq. – Bılqeyisi görim yedmə qalsın
(Gədəbəy) həyasız. – Çox yeə adamdı Mansır
(Quba, Ordubad) bax yey. – Sənnən yeg olmasun, yaxşıdı (Ordubad); – Mənim bir dusdum vardı, sənnən yeg olmasun, Bakı şə:rində (Quba)
(Ordubad) oğlan evində olan toy. – Yegəl oğlan əvindo:lar
I (Cəlilabad) bacıoğlu. – Yegənnərim gəldilər II (Cəlilabad) ardınca gedən. – Həsənin də yegəni olər
(Qazax) biçilib zolaq şəklində tökülmüş ot. – Qızım otu yehrədən yığdı
(Laçın) bütünlüklə, hamısı
(İmişli) bax yeyilmə
(Dərbənd) rüşvət. – Habu nə cür adamdu, yek almamış işi düzəltmədü
yekbecə gəlmeg: (Bakı) höcətləşmək. – Məniynən nə yekbecə gəlirsən?
(Gədəbəy, Gəncə, Laçın, Şamaxı, Şəki) lovğa. – Yaman yekəxana adamsan (Laçın); – Hajı yaman yekəxana adamdı (Gəncə); – Yekəxana adamnan zəhləm ge:r mə
(Gədəbəy, Gəncə, Laçın, Şamaxı, Şəki) lovğalıq. – Çox da yekəxanalıx eləməynən ha! (Gədəbəy); – Yekəxanalıx pis şeydi (Gəncə)
(Başkeçid) tutmaq, yapışmaq
(Naxçıvan, Ordubad) üstünə tut çırpmaq üçün ağac altına salınan və ya tutulan böyük parça. – Biz tuti yelana silkirix’: – A bala, yelanı o yana tut (N
I (Qazax, Tovuz) nazik və ya yağlı çörək növü. – Yelapardını sajda pişirəllər; – A:z, bir az yelapardı pişir, ye:əx’ (Qazax) II (Bakı) zəif küləkdən ç
(Ağdaş) yenidən. – Gəl oyuna yelbaşdan başdıyax
I (Cənubi Azərbaycan, Kürdəmir, Lənkəran, Şamaxı) quş adı. – Yelbə bicardan uşdi (Lənkəran); – O:çi tornan on yelbə tutdi (Şamaxı); – Bir dənə yelbə t
(Laçın) saç. – Yelbizinnən tutuf sürüyərəm
(Füzuli) bax yelbiz. – Yelbizəyini bir yerə yığsana!
(Laçın) saçlamaq. – Saçı olmuyan arvadı yelbizləmək olmaz
yelboğaz olmax: (Göyçay) boş, dənsiz sünbül açmaq
(Kürdəmir, Masallı) ləçək. – Yelçəgimi yumuşam (Kürdəmir)
(Gəncə) havatəmizləyən, havadəyişdirən aparat. – Yelçəkən xarab oluf, işdəmir
(Ağcabədi) nehrədə hava çıxan xüsusi yer. – Yelçıxan olmasa qatıx köpər nehrədə
(Şamaxı) cövüz növü. – Yelcö: zi çətin tapılır
(Bakı) küləkdöyən
(Quba) lələk. – Bu yelegləri saxla çüreg naxışdamağa; – Uşağ to:ğun yeleglərin bir-bir yuldi
I (Xaçmaz, Qax, Quba, Şəki, Zaqatala) bax yeleg. – Otun içindəki yeləkləri yığın (Qax); – Yeləkdən qələm qayrıllar; – Bu qaz yeləyidi (Şəki) II (Axals
(Qazax) ciftləşmək (itlərdə)
I (Kürdəmir, Naxçıvan, Şamaxı) kiçik palaz, örtük. – Yelən qapıya salınar (Şamaxı) II (Füzuli, Gədəbəy, Gəncə, İmişli, Kürdəmir, Qax, Qazax, Mingəçevi
(İrəvan) balaca su quşu adı
(Ucar) atın yalı
(Zaqatala) yarasa. – Yeləsəni biziη çardaxdan tutmişəm
(Qazax) yeyin, tez, cəld. – Kişi yeləvimiş gəler
(Qazax) astarsız, nazik (paltar). – Meyti üşüyor, əynində bircə yelxayı geymə var
I (Basarkeçər, Hamamlı) şişmək. – Yuxusuz qalıf deyə gözdərinin altı yelix’siyif (Basarkeçər); – Mənim inəyimin yelini yelix’siyifdi (Hamamlı) II (Çən
yelim-yelim olmax: (Xanlar) çürümək, tələf olmaq. – Eymənin duzu az olduğuna görə yelim-yelim oluf
(Hamamlı, Qazax) yelləncək. – Ay uşaxlar, gəlin gedəx’ yelimçəx’də yellənəx’ (Hamamlı)
(Basarkeçər, Qazax) azca axsamaq. – At yelimsəyir, nalı düşüfdü, nədi? (Qazax); – Məmməd yeriyəndə yelimsiyir (Basarkeçər)
yelin salmağ: (Şamaxı) doğum ərəfəsində yelini südlənmək, böyümək. – Boz inək yelin salıb
(Salyan) tezyetişən əncir. – Bı il yelincili çoxdu