(Dərbənd) yemək. – Uşağlar imağa getdi; – Qomuşlar <camışlar> biçan <ot> iyələr; – Hindi xinqal iyədüğ
(Şuşa) uşaq oyunu adı. – İmanıkorda mətə qazırıx
I (Füzuli) yumşaq, narın. – Torpax gərəy imarat ola ki, bi şey bitə II (Zaqatala) qadınlar üçün qiymətli metallardan hazırlanan bəzək şeyləri
I (Füzuli) bax imarat I II (Göyçay) 1. yaxşı 2. qiymətli. – Belənçiyinə imarət iş görürsən
(Salyan) ev əşyaları. – Zərifə gəlin köçəndə düz iki maşın imənnə aparmışdı
(Zaqatala) bax əmənniyə
(Mingəçevir) güvənmək. – O, gücünə imirənir
(Füzuli) dəstə. – İmqa qayırıllar
(Əli Bayramlı, Salyan) ip qırıntıları. – Hökümə qarı xalçanın imlığın qaytardı (Əli Bayramlı)
(Əli Bayramlı) balasını istəyərək səs çıxarmaq (inəklərdə)
(Çənbərək, Daşkəsən, Gədəbəy, Hamamlı, Karvansaray, Qazax) bax imrəmməg. – İnəx’ gəlif qapıda imrəner, dur get buzoynu altına burax, sağ (Qazax); – Bu
(Qazax) təmizkar, səliqəli. – Güllü yaman imrənci qızdı, qoymor öyə bir çöf çüşə, öyü gümüş kimi saxler
(Gədəbəy, Qazax, Şəmkir) iri (un). – Un yaman imriy ü:nüf nəm olduğuna (Gədəbəy)
(Balakən, Zaqatala) obaşdan. – İmsekdən get, gəti də (Zaqatala)
(Qarakilsə) iyləmək
I (Quba) qoxu, iy. – Üzərrigi yandıraduğ, yaxşı in verədü II (Culfa, Naxçıvan, Ordubad, Şərur, Zəngilan) hin III (Göyçay) səs
(Bakı, Salyan, İmişli, Lənkəran) xəstəlik adı. – İnağ öldirir məyi (İmişli)
(Salyan) tərslik, inadkarlıq. – Onsuzza Səlim inahatın yeridəcəg, pissig sə: qalacağ
(Füzuli, İmişli, Mingəçevir, Zəngilan) bax inağ. – İnax olanın başınnan qan almasan ayılmaz (Zəngilan)
(Gədəbəy, İsmayıllı, Tovuz) bax incavara. – Uşax yıxıldı, əmə incafara heş zat olmadı (Gədəbəy)
(Lerik, Yardımlı) hal, taqət. – İncarım yoxdu işdəməgə (Yardımlı)
(Cəbrayıl, Çənbərək, Karvansaray, Meğri, Zaqatala) yaxşı ki, xoşbəxtlikdən. – İncavara yağış bizi tutmadı (Karvansaray); – Açca qalmışdı bassın ayı, i
(Kəlbəcər, Qazax, Şuşa) bax incavara
(Mingəçevir) bax incavara
(Kürdəmir) bax incavara. – İncəfara yağışa düşmədüg
(Bərdə) bax incavara. – İncəfardan yeznəm gəlif çıxdı
(Ağcabədi, Bərdə, Gəncə, Kəlbəcər, Kürdəmir, Qazax, Naxçıvan, Şəki, Şərur, Ucar, Zəngilan) bax incavara
(Bərdə) bax incavara. – İncəvaradan bu yolnan gəldi, səni görmədi
(Cəbrayıl) bax incavara. – İncəvarana tez gəldi
(Qarakilsə) bax incavara. – Alının oğlu incəvarı bizi yuvatmadı
(Zəngilan) bax incavara. – İncəvarına heç kim görmədi, yoxsa batmışdıx; – İncəvarına tək o gördü
I (Kürdəmir, Qazax) haçadırnaqlı heyvanların ayaqlarının dalındakı çıxıntı. – İnəyin incığı qanıyıf. – Camışın incığı qırıldı (Qazax) II (Zaqatala) to
(Borçalı, Qazax) bəzəkli qadın araqçını
(Şəki) tut mürəbbəsi, riçal. – İki bərni inçal bişirmişdim, üş bərni bəhməz
(Şəki) dağlarda bitən yeməli yabanı bitki. – Uşaxlar inçixov dənnəmağa gidifdi
(Naxçıvan) üzüm növü
(Borçalı) xanımböcəyi. – İnəyinəy uçor
(Ağcabədi, Balakən, Bərdə, Tərtər) bax in I. – To:ladan pis iη gəlir (Tərtər)
(Ağdam, Göyçay, Kürdəmir, Mingəçevir, Ucar) zəifləmək, zəif düşmək. – Görəsən. Tutu nə: ingəlib? (Göyçay); – Sizin bu gədə günü-günnən ingəlir (Ucar)
(Tovuz) qaranlıq
(Şəki) üskük. – İngişdəsiz heş nə tikə bilmirəm
(Balakən, Qax, Şəki, Zaqatala) qayın, arvadın ərinin qardaşı. – Zəhranın inisinin toyunda Bakidən gəlmişdi oxiyən (Şəki); – Qelin di: ki, menin inisi
(Quba) zəif. – Biz zağar da diyəduğ, inimiş də diyəduğ
(Ağdaş) hadisə. – İndiyə kimi belə inqılıx görümmüyüb
(Əli Bayramlı) sərab
(Şəki) xəstəlik adı, sətəlcəm. – Çox pis xəsdəlıxdı innaf
(Zaqatala) ifritə. – Bunun supatına baxala, lap innəcuza oxşiyir
(Ağdam) bax iηirix’. – İnrix’ çöx’mü:f, göz-gözü görmür
intilah olmax: (Qax) doymaq. – Yaxşı intilah olmadın, bi xivə də yisənə
(Qazax) vaxt, zaman, an. – Uşaxlar boğuşordu, Söyün elə o intivaxda gəlif çıxdı