Этимологический словарь азербайджанского языка

  • SƏBA

    Ərəbcə “səhər mehi”, “gənc” anlamlarını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏBAHƏDDİN

    Ərəbcə “dinin sabahı” (gələcəyi) deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏBİNƏ

    İtaliyada Roma şəhərinin tərkibində Səbinə tayfası olub. Sözün mənası “Səbinədən olan qız” (müq. et: Mədinə, Bağdad, Yəmən və s

    Полностью »
  • SƏBRİ-QƏRAR

    Ərəbcədir, sinonimlər birləşməsidir (qərar sözünün “səbir” mənası var). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏBZƏLİ

    Səbz farsca “yaşıl”, “göy” deməkdir (səbzə - yaşıllıq). Yaşıl həm də cavanlıq əlamətidir. Deməli, Səbzəli “cavan Əli”, “Əlinin cavanlığı”deməkdir

    Полностью »
  • SƏDƏF

    Dəniz böcəyinin adıdır, ərəb sözüdür. Qədim düşüncəyə görə, dənizə ildırımlı yağış yağanda sədəf dürrə (inciyə) hamilə olur, ildırımsız yağanda isə şə

    Полностью »
  • SƏDƏQƏ

    Ərəbcədir, danışıq dilində sadağa kimi də işlədilir. “Dilənçiyə verilən pay” anlamını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov

    Полностью »
  • SƏDRƏDDİN

    Ərəbcə “dinin önündə gedən, başçı” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏFA

    Səfi” kimi də işlədilir, ərəbcə “təmiz” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏFALƏT

    Ərəbcə səfil sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏFƏR

    Qəməri təqvimlə ikinci ayın adıdır. Məhərrəm, Rəcəb, Şaban, Ramazan adları da ayların adı ilə bağlıdır

    Полностью »
  • SƏFİYYƏ

    Ərəb mənşəlidir, “seçilmiş”, “saf”, “ən yaxşı” deməkdir. Təsfiyyəçi sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov

    Полностью »
  • SƏFTƏR

    “Səf (cərgə) dağıdan”, “cərgəni pozan”, yəni “igid”, “cəsur” (halay pozan) deməkdir. Alınma sözdür. (Bəşir Əhmədov

    Полностью »
  • SƏHƏNG

    Belə güman olunur ki, ərəbcə “qab” mənasını verən səhn sözündəndir. Dilimizdə (dialektlərdə) sənək kimi də işlədilir

    Полностью »
  • SƏHİFƏ

    Ərəbcədir (əsli: səfe), cəm forması səfəhat kimidir, bizdə təhrif olunub və səhifə şəklinə düşüb. (Bəşir Əhmədov

    Полностью »
  • SƏHİYYƏ

    Ərəbcə səhhət (sağlamlıq) sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏHNƏ

    Ərəbcə “meydan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏXAVƏT

    Ərəb sözüdür, türk dillərində onun yerinə aqı (щедрый), aqıla (считать щедрым), aqılıq (щедрость) sözlərindən istifadə olunmuşdur

    Полностью »
  • SƏİD

    Ərəbcədir, “xoşbəxt” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏKİ

    Alınma sözdür, bizdə qaldırım işlədilib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏKİL

    Sakar və səkil sözləri qohumdur, tarixən “ağ” (qaşqa) mənasında işlədilib. Səkil atın ayağındakı ağ ləkələrə deyilir

    Полностью »
  • SƏKKİZ

    Dilimizdə səki sözü var (onun yerinə bəzən qaldırım kəlməsindən də istifadə olunur), “hündür yer” deməkdir

    Полностью »
  • SƏKMƏK

    Mənbələrdə sək (sekri) sözü var və “sıçramaq” mənasında açıqlanıb. Deməli, səkmək sözünün qədim mənası “sıçramaq” deməkdir

    Полностью »
  • SƏQAN

    Farsca sək (it) sözünün cəm formasıdır. Qadın adı kimi işlədilir (mənfi adlar olur). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏLİB YÜRÜŞÜ

    1095-ci ildə bütün xristian dünyası qaynayırdı. Səlcuq türkləri Qərbi Asiyaya yürüşə başlamışdılar. Onlar Yerusəlimi (Qüdsü) misirlilərin əlindən almı

    Полностью »
  • SƏLİM

    Ərəbcədir, “sağlam” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏMA

    Sözün cəm forması səmavət kimidir, ərəb mənşəlidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏMƏ

    Qərb dialektlərində bu söz “хмельный” (xumar) anlamında işlədilir, zənnimcə, farscadan alınma kəlmədir

    Полностью »
  • SƏMƏNBƏR

    Farsca yasəmən (səmən) və sinə (bər) sözlərindən əmələ gəlib; “ya­səmən rəngli sinə” (sinəsi ağ olan) deməkdir

    Полностью »
  • SƏMƏND

    Farscadır, qırmızı ilə sarının çalarından ibarət olan rəngdir. Buna rusca буланый, саврасый deyirlər

    Полностью »
  • SƏMƏNDƏR

    Yunan sözüdür. Əfsanəvi quş adıdır, ölməzlik (yanmazlıq) simvolu hesab olunur, guya odda yanmırmış. (Bəşir Əhmədov

    Полностью »
  • SƏMƏRƏ

    Ərəbcə “meyvə”, “məhsul”, “fayda” deməkdir. Cəmi əsmar kimidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏMUM

    ər. – qızmar külək

    Полностью »
  • SƏNAYE

    Ərəb sözüdür və süni və sənət kəlmələri ilə kökdaşdır. Mənası süni yolla istehsal edilən (təbii olmayan) şeylərlə bağlıdır

    Полностью »
  • SƏNƏD

    İstinad kəlməsi ilə qohumdur, “istinad edilən” (kağız və s.) mənasını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏNƏK

    Ərəbcə səhn kimidir, məlum su qabının adıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏNƏKLİK

    Sənəkdan da işlədilir. Su apararkən beldə sənəyin (səhəngin) oturduğu yerdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏNƏM

    Ərəbcə “gözəl”, “büt”, “pərəstişə layiq olan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏNGƏR

    Bu söz haqqında bir neçə mülahizə söyləmək olar: a) sin “qəbir” deməkdir, səngər “qazma yer” anlamını verir; b) səng farsca “daş” deməkdir, səngər ar­

    Полностью »
  • SƏNGİMƏK

    Sönmək (söngümək) sözü ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏPMƏK

    Sapma vurmaq, sapmaq sözləri ilə qohumdur. “Hər tərəfə yaymaq, saçmaq” deməkdir (toxumu səpirik). (Bəşir Əhmədov

    Полностью »
  • SƏRAC

    “Lampa”, “şam” deməkdir. Sərrac isə yəhərçidir, sərc (cəmi: soruc) “yəhər” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏRÇƏ

    Bu quşun adı onun çıxardığı səslə bağlıdır. Bir sıra türk dillərində sərçə yerinə cib-cib, cıpçıq, cik-cik kimi sözlər işlədilir

    Полностью »
  • SƏRDABƏ

    Fars sözüdür, “zirzəmi” (yeraltı qəbir) deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏRGƏRDAN

    Farsca sər (baş) və gərdan (dolanmaq) sözlərindən əmələ gəlib, “başını dolandıran” deməkdir. Gərdan və gərdiş kökdaş sözlərdir, gərdən isə “boyun” mən

    Полностью »
  • SƏRGÜZƏŞT

    Farsca sər (baş) və güzəşt (keçən) sözlərindən əmələ gəlib (başa gələn əhvalat). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏRXOŞ

    Farscadır, hərfi mənası “başı xoş” deməkdir, “içkili”, “sərməst” anlamını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov

    Полностью »
  • SƏRİN

    Saymaq feili zəminində sayın (hörmətli) sifəti əmələ gəldiyi kimi, sər (тер­петь) feilindən də sərin sifəti yaranıb

    Полностью »
  • SƏRİŞTƏ

    Farsca səreştən (qarışdırmaq) məsdəri ilə qohumdur, qrammatik əsası səriş sözüdür. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »
  • SƏRİYYƏ

    Ərəbcə “alicənab” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Полностью »