Çuvalın ağzını kəndirlə bağlamaq üçün gözəklər (петля) tikirlər. Sözün kökü göz ismi ilə bağlıdır (“stolun gözü” deyirik), -ə şəkilçisi feil düzəldir (güc-ə-n, göz-ə-mək..), -k şəkilçisi isə gözə feilindən isim əmələ gətirib: göz-gözə-gözək. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
сущ. 1. диал. верёвка для затягивания чувала (большого мешка) 2. штопка (заштопанное место)
Полностью »I (Ağdaş) iynə. – Torvaların ağzını gözəknən tik II (Cəbrayıl, Qax, Salyan, Yevlax) çuvalın ağzında olan ilmək
Полностью »is. məh. 1. Bağ, ip. Atı gözəklə hörükləmək. Çuvalın gözəyini bağlamaq. Məfrəşin gözəyi. 2. Toxunma şeyin yırtılmış, çürümüş və ya yanmış yerini yenid
Полностью »