Толковый словарь азербайджанского языка

  • ƏL

    is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq

    Полностью »
  • ƏL-AYAQ

    top. Qollar ilə qılçalar birlikdə. Əl-ayağını bağlamaq. Əl-ayağı titrəmək (əsmək). – [Köməkçi dedi:] Səriyin əl-ayağını, sürün onu bəri… Nə olubdur? C

    Полностью »
  • ƏL-ƏLBƏT

    zərf dan. Mütləq, lap yəqin, hər necə olur olsun, hər halda. Əl-əlbət gəlin

    Полностью »
  • ƏL-ƏLƏ

    zərf 1. Bir-birinin əlindən tutaraq. Əl-ələ oynadılar. Əl-ələ yerimək. 2. Birgə, bir yerdə, həmrəycəsinə, dostcasına

    Полностью »
  • ƏL-QOL

    is. Əllər və qollar. Əl-qolunu çırmalamaq. – [Zənci:] Zəncirlə bağlıdır mənim əl-qolum. S.Vurğun. □ Əli-qolu açılmaq – geniş fəaliyyət göstərməyə imka

    Полностью »
  • ƏL-ÜZ

    top. Əllər və üz. Əl-üzünü silmək. Uşaq əl-üzünü rəngə buladı. – Qaraca qız paltarını geyib dedi: – Baba, əl-üzümü harada yuyum? S

    Полностью »
  • ƏLA

    sif. [ər.] 1. Ən yüksək, ən yaxşı, ən gözəl. Əla meyvə. Əla şey. – [Qərib:] Yarın eyvanında cüt qoşa qızla; Şahsənəm əladır, hamısı gözəl

    Полностью »
  • ƏLA-MƏRƏKƏ

    bax əla 1-ci mənada. [Qoltuqçu:] Lap əla-mərəkədir. S.Rəhimov

    Полностью »
  • ƏLAC

    is. [ər.] 1. Bir xəstəliyin sağalmasına kömək edən hər bir şey; dərman, dava. Hazır əlaclar var. – Firuzə xəstəni bir an gözdən qoymurdu, həkimin yazd

    Полностью »
  • ƏLACLI

    sif. Əlacı, dərmanı olan, sağala (sağaldıla) bilən, müalicəsi olan

    Полностью »
  • ƏLACPƏZİR

    sif. [ər. ilac və fars. …pəzir] Əlacı (dərmanı) olan, sağala (sağaldıla) bilən, müalicəsi olan. Ustanın azarı əlacpəzir deyildi

    Полностью »
  • ƏLACPƏZİRLİK

    is. Əlacı, dərmanı olma; sağala (sağaldıla) bilmə. Xəstəliyin əlacpəzirliyi

    Полностью »
  • ƏLACSIZ

    1. sif. Davasız, dərmansız, sağalmaz, əlacı olmayan. Əlacsız xəstəlik sağalmaz. Əlacsız dərdə düşmək

    Полностью »
  • ƏLACSIZLIQ

    is. Çarəsizlik, naəlaclıq. Pərşan … yorulub əlacsızlıqdan (z.) “Aşıq Ələsgər”i götürdü, vərəqlədi. M

    Полностью »
  • ƏLAÇI

    sif. 1. Bütün fənlərdən əla qiymət alan. Əlaçı tələbə. – Şirmayı əlaçı şagirdlərdən biri idi. M.Hüseyn

    Полностью »
  • ƏLAÇILIQ

    is. Əla qiymətlə oxuma, bütün dərslərdən əla qiymət alma. Əlaçılıq uğrunda mübarizə. – [Ceyran] öz sinfinin əlaçılığı uğrunda əlləşirdi

    Полностью »
  • ƏLAHƏZRƏT

    sif. və is. [ər.] köhn. Padşahların və onların arvadlarının titulu. [Atabəy:] Mənim özüm də əlahəzrəti ziyarət etməyi düşünürdüm

    Полностью »
  • ƏLAHİDDƏ

    [ər.] 1. sif. Ayrı, başqa. Əlahiddə məsələ. Əlahiddə şəkil. – [Hacı Qara] üç yüz qızıl sanayıb əlahiddə kisələrə qoyur, sonra gedir, tüfəng, tapançası

    Полностью »
  • ƏLAHİDDƏLƏŞMƏ

    “Əlahiddələşmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏLAHİDDƏLƏŞMƏK

    f. Bir şeydən ayrılaraq xüsusi şəklə düşmək, xüsusiləşmək

    Полностью »
  • ƏLAHİDDƏLİK

    is. Ayrılıq, xüsusilik

    Полностью »
  • ƏLAQƏ

    is. [ər.] 1. Qarşılıqlı münasibət, bir-biri ilə bağlılıq. Sənaye ilə kənd təsərrüfatı arasında əlaqə

    Полностью »
  • ƏLAQƏÇİ

    is. Qoşun hissələrində əlaqə xidməti görən əsgər və ya zabit

    Полностью »
  • ƏLAQƏDAR

    sif. [ər. əlaqə və fars …dar] 1. Əlaqəsi, münasibəti, bağlılığı olan; bağlı. Dərs ilinin başlanması ilə əlaqədar tədbirlər

    Полностью »
  • ƏLAQƏDARLIQ

    is. Bağlılıq, asılılıq; qarşılıqlı əlaqə

    Полностью »
  • ƏLAQƏLƏNDİRİLMƏ

    “Əlaqələndirilmək” dən f.is

    Полностью »
  • ƏLAQƏLƏNDİRİLMƏK

    məch. Bir-biri ilə sıx surətdə bağlanmaq, aralarında əlaqə, rabitə, münasibət, uyğunluq yaradılmaq, əlaqədar edilmək, uzlaşdırılmaq

    Полностью »
  • ƏLAQƏLƏNDİRMƏ

    “Əlaqələndirmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏLAQƏLƏNDİRMƏK

    f. Əlaqədar etmək, bir-biri ilə bağlamaq, aralarında əlaqə, münasibət, rabitə, uyğunluq yaratmaq; uzlaşdırmaq; bir-biri ilə əlaqədar halda göstərmək

    Полностью »
  • ƏLAQƏLƏNMƏ

    “Əlaqələnmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏLAQƏLƏNMƏK

    f. Əlaqədar edilmək (olunmaq), uzlaşdırılmaq. Sözlər bir-biri ilə əlaqələnmirdi

    Полностью »
  • ƏLAQƏLİ

    sif. 1. Əlaqəsi olan, əlaqədar, bir-biri ilə bağlı, asılı. Əlaqəli məsələlər. 2. Asılı, bir-birindən asılı, bir-birinə tabe

    Полностью »
  • ƏLAQƏLİLİK

    is. Bir-biri ilə sıx bağlılıq, bir-birindən asılılıq

    Полностью »
  • ƏLAQƏSİZ

    sif. 1. Aralarında əlaqə, rabitə, asılılıq, bağlılıq, münasibət olmayan; rabitəsiz. 2. Maraq və əlaqə göstərməyən, əhəmiyyət verməyən, fikir verməyən;

    Полностью »
  • ƏLAQƏSİZLİK

    is. Arada əlaqə, rabitə, ünsiyyət, münasibət olmaması; maraqsızlıq. Əlaqəsizlik göstərmək (maraqlanmamaq, maraq göstərməmək)

    Полностью »
  • ƏLALIQ

    is. Əla şeyin hal və keyfiyyəti; çox yüksəklik. Görməmişsənmi mənim təbimin əlalığını; Çox mənim ilə keçib sübhilə şamın, Yusif! Aşıq Qədir

    Полностью »
  • ƏLALTDAN

    bax əlaltı 2-ci mənada. Əlaltından işləmək. Əlaltından xəbər vermək. – [Turac:] Demək, özünə əlaltından cehiz düzəltdirmisən? İ

    Полностью »
  • ƏLALTI

    1. sif. və is. Əl altında işləyən, köməkçi işləri görən, köməkçi. Əlaltı fəhlə. Usta əlaltısı. Bənna əlaltısı

    Полностью »
  • ƏLALTINCA

    bax əlalt(ın)dan. Sofulu Hacı İsmayıl Nəbinin gəldiyini eşidib əlaltınca pristava xəbər verdi. “Qaçaq Nəbi”

    Полностью »
  • ƏLALTINDAN

    bax əlaltı 2-ci mənada. Əlaltından işləmək. Əlaltından xəbər vermək. – [Turac:] Demək, özünə əlaltından cehiz düzəltdirmisən? İ

    Полностью »
  • ƏLAMAN

    [ər.] 1. Yardıma, imdada, köməyə çağırış bildirən nida. Əlaman, qurd inəyi dağıtdı! – Nə qəflətdir bu səndə, ey sitəmgər, cövrü zülmündən; Sərasər yer

    Полностью »
  • ƏLAMƏT

    is. [ər.] 1. Bir şeyin bilinməsinə, müəyyən edilməsinə vasitə olan nişanə; işarə. Xəstəliyin əlamətləri

    Полностью »
  • ƏLAMƏTDAR

    sif. [ər. əlamət və fars. …dar] Öz əhəmiyyətinə görə görkəmli, çox böyük əhəmiyyəti olan. Əlamətdar tarix

    Полностью »
  • ƏLAMƏTDARLIQ

    is. Əlamətdar olma, çox əhəmiyyətlilik. Hadisənin əlamətdarlığı

    Полностью »
  • ƏLAN

    zərf [ər.] 1. Bu an, indi, hala. Ürəfa məskəni olan Şirvan; Cühəla xabgahıdır əlan. M.Ə.Sabir. [Şeyx Hadi:] Mən də yoldaşlarımla bir yandan; Hində əzm

    Полностью »
  • ƏLAVƏ

    [ər.] 1. sif. Əsas şeyin üstünə artırılan; üstəlik. Əlavə xərc. Əlavə seans. Bu gün iki əlavə dərs oxuduq

    Полностью »
  • ƏLAVƏSİZ

    sif. Əlavəsi olmayan, əlavə verilməyən. Əlavəsiz məcmuə (qəzet)

    Полностью »
  • ƏLBAQİ

    sif. [ər.] Artıq qalan, qalıq. …Qalan əlbaqi paraların kimlərə paylandığı haqqında hesab verir. M.S.Ordubadi

    Полностью »
  • ƏLBƏƏL

    zərf 1. Əldən-ələ, birindənbirisinə. Kitab əlbəəl gəzdi. – Muradım, səninlə verəm əlbəəl; Bu gülşən içində gəzəm əlbəəl

    Полностью »
  • ƏLBƏSƏ

    is. [ər. “əlbisə” – “libas” söz. cəmi] köhn. Libas, paltar. Dərhal dimdik qalxdım. Əlbəsəmi geydim. A

    Полностью »