Толковый словарь азербайджанского языка

  • HÖCCƏLƏMƏ

    “Höccələmək”dən f.is

    Полностью »
  • HÖCCƏLƏMƏK

    bax hecalamaq. Kazım gecələr hisli neft lampasının işığında hıçqıra-hıçqıra sözləri höccələyib oxumaqdan doymazdı

    Полностью »
  • HÖCƏT

    [ər.] 1. is. Öz dediyindən, əməlindən, xasiyyətindən əl çəkməmə; inad, inadkarlıq, tərslik. [Rüstəm kişi:] Nə höcətsən, ay arvad! Deyirlər, yemlə, yem

    Полностью »
  • HÖCƏTÇİ

    sif. Yersiz höcət etməyi, mübahisə etməyi sevən adam; höcətkar, inadcıl, inadkar, tərs. Höcətçi adamdır

    Полностью »
  • HÖCƏTÇİLİK

    is. Höcətçi adamın xasiyyəti; höcətkarlıq, inadcıllıq, inadkarlıq, tərslik. Höcətçiliyindən əl çəkməmək

    Полностью »
  • HÖCƏTKAR

    sif. [ər. hüccət və fars. …kar] bax höcətçi. Höcətkar adam

    Полностью »
  • HÖCƏTKARLIQ

    bax höcətlik

    Полностью »
  • HÖCƏTLƏŞMƏ

    “Höcətləşmək”dən f.is

    Полностью »
  • HÖCƏTLƏŞMƏK

    qarş. İnadlarından əl çəkməyərək bir-biri ilə mübahisə etmək, höcət etmək, bəhsləşmək, bir-birinə güzəştə getməmək

    Полностью »
  • HÖCƏTLİK

    is. Höcət adamın xasiyyəti; inadkarlıq, inadcıllıq, tərslik. [Mahmud:] Görünür, sən ərindən əl çəkərsən, höcətliyindən əl çəkməzsən

    Полностью »
  • HÖKM

    is. [ər.] 1. Əmr, buyruq, sərəncam. [Mirzə Məmmədqulu:] Camaat, bu gün cənab naçalnikin hökmü mövcibincə burada bir siyahı qərar verilib

    Полностью »
  • HÖKMDAR

    is. [ər. hökm və fars. …dar] Padşah, şah, hakim. Ağvan hökmdarı. – [Şeyda:] Fəqət atəşli bir qəlblə inqilaba başladı, [elə] xunxar, məğrur bir hökmdar

    Полностью »
  • HÖKMDARLIQ

    is. Padşahlıq, şahlıq, hakimiyyət, səltənət. Səfəvilərin hökmdarlıq dövrü. □ Hökmdarlıq etmək – padşahlıq etmək, şahlıq etmək, hökm sürmək, ağalıq etm

    Полностью »
  • HÖKMƏN

    zərf [ər.] Mütləq, necə olursa olsun, hələm-həlbət. Axşam hökmən bizə gəl. – Amma Teymur istəyirdi ki, Güldəstə hökmən o gecəni xatırlasın

    Полностью »
  • HÖKMFƏRMA

    is. [ər. hökm və fars. …fərma] Hökm sürmə, hökmran olma. Lakin … [Muxtar] sabaha qədər yata bilmədi, tərəddüd yenə hökmfərma idi

    Полностью »
  • HÖKMLÜ

    sif. 1. Amiranə, əmredərcəsinə, əmredici, ötkəm. Rüstəm kişi hökmlü səslə [Lal Hüseynə] qışqırdı: – Qan sizi tutub! Əlli toğlu Sarıqamışlıqda nə gəzir

    Полностью »
  • HÖKMRAN

    [ər. hökm və fars. …ran] 1. is. Hökmdar, diktator. [Ruhani:] Rəiyyəti hökmranlar itaətində saxlayan, onlara tabe etdirənlər biz ruhanilərik… S

    Полностью »
  • HÖKMRANLIQ

    is. 1. Hakimiyyət, diktatura. Siyasi hökmranlıq. □ Hökmranlıq etmək – hakimiyyət sürmək, hakimiyyət başında durmaq

    Полностью »
  • HÖKUMƏT

    is. [ər.] Dövlət hakimiyyətinin, dövləti bilavasitə idarə edən icraedici və sərəncamverici orqanı. Hökumət binası

    Полностью »
  • HÖKUMƏTSİZLİK

    is. Bir ölkədə hökumətin olmadığı vəziyyət; hakimiyyətsizlik, anarxiya, hərc-mərclik

    Полностью »
  • HÖNKÜRƏ-HÖNKÜRƏ

    zərf Səslə, hönkürtü ilə, hıçqıra-hıçqıra. …Sıxıntı və ciddiyyətdən [Anaxanım] uşaq kimi hönkürəhönkürə ağlamağa başladı

    Полностью »
  • HÖNKÜRMƏ

    “Hönkürmək”dən f.is

    Полностью »
  • HÖNKÜRMƏK

    f. Hönkürtü ilə, səslə, hönkürə-hönkürə, hıçqıra-hıçqıra ağlamaq. Onlar – hər iki qardaş dizlərini yerə çırpıb, bu mənzərənin qarşısında səs dolusu hö

    Полностью »
  • HÖNKÜRTÜ

    is. Hönkürüb ağlayarkən çıxarılan səs. Lələ ilə dayənin hönkürtü ilə ağlamalarını görən Kiçikbəyim də özünü saxlaya bilmədi

    Полностью »
  • HÖNKÜRÜŞMƏ

    “Hönkürüşmək”dən f.is

    Полностью »
  • HÖNKÜRÜŞMƏK

    qarş. Hönkürtü ilə ağlaşmaq, səs-səsə verib ağlamaq. [Salatınla Mələk] ağır fəlakətə düşmüş və dar gündə rastlaşıb, bir-birinə həyan olan doğma adamla

    Полностью »
  • HÖRDÜRMƏ

    “Hördürmək”dən f.is

    Полностью »
  • HÖRDÜRMƏK

    icb. Başqasına hörmə işi gördürmək. [Nəbi:] Gümüşdən döydürrəm sənin nalını; Yüz gözələ hördürərəm yalını; Boz at, qurtar məni, aman günüdür! “Qaçaq N

    Полностью »
  • HÖRGÜ

    is. 1. Hörmə işi, hörmə tərzi; tikmə. Daşları müəyyən qaydalara əməl edərək bir-birinə yapışdırmaq prosesinə hörgü deyilir

    Полностью »
  • HÖRMƏ

    1. “Hörmək”dən f.is. 2. sif. Hörməklə düzəldilmiş; hörülmüş, hörülmə. Hörmə stul. Hörmə çəpər. – Şirmayı hörmə kreslonu çəkib, atasının yanında oturdu

    Полностью »
  • HÖRMƏK

    f. 1. Kərpici, daşı müəyyən qaydada palçıqla bir-birinə yapışdırmaq. İkinci mərtəbəni hörüb qurtarmaq

    Полностью »
  • HÖRMƏT

    is. [ər.] 1. Böyüklərə, yaşlılara və ya ləyaqətinə, xidmətinə görə birinə göstərilən ehtiram; sayğı. Böyüyə hörmət

    Полностью »
  • HÖRMƏTCİL

    sif. Adamlara hörmət edən, onlara sayğı göstərən, hörmətkar. Çox hörmətcil adamdır. Hörmətcil gənc. – Hörmətcil çobanlarla vidalaşıb atları sürdü

    Полностью »
  • HÖRMƏTCİLLİK

    is. Hörmətcil adamın xasiyyəti; hörmət etmə, ehtiram bəsləmə; hörmətkarlıq. Əlyarov qarının bu yaşda belə əlli-ayaqlı tərpənməyini, hörmətcilliyini gö

    Полностью »
  • HÖRMƏTÇİ

    sif. Adamlara hörmət edən, onlara sayğı göstərən, hörmətkar. Çox hörmətcil adamdır. Hörmətcil gənc. – Hörmətcil çobanlarla vidalaşıb atları sürdü

    Полностью »
  • HÖRMƏTƏN

    zərf [ər.] klas. Hörmət əlaməti olaraq, hörmət edərək, hörmətlə, sayğı ilə, ehtiramla. Ayinə hörmətən hər kəs susub, qızların oxumasına müntəzir idi

    Полностью »
  • HÖRMƏTKAR

    sif. və zərf [ər. hörmət və fars. …kar] 1. Hörmət ifadə edən; hörmətli, ehtiramlı. Hörmətkar münasibət

    Полностью »
  • HÖRMƏTKARLIQ

    bax hörmətcillik

    Полностью »
  • HÖRMƏTLİ

    sif. Hörməti olan, hörmətə layiq olan; möhtərəm, sayğılı. Hörmətli şəxs. Hörmətli müəllimimiz. – Hər igid hörmətlidir; Mərd insanlar içində; İlk sırad

    Полностью »
  • HÖRMƏTSİZ

    sif. 1. Nəzakətsiz, ədəbsiz, qaba, tərbiyəsiz, saymaz. Hörmətsiz münasibət. – [Qadın:] Mən ona hörmətsiz bir söz deməkdən özümü saxlamaq üçün dönüb ot

    Полностью »
  • HÖRMƏTSİZLİK

    is. Nəzakətsizlik, ədəbsizlik, ehtiramsızlıq, sayğısızlıq, qabalıq, tərbiyəsizlik. Bizim kimi uşaq-muşaqlar xanım deməyə qorxardı, eyib idi, hörmətsiz

    Полностью »
  • HÖRÜK

    is. 1. Hörülmüş qadın saçı; saç burumu; hörmə. Qızın xurmayı hörüyü. – [Yasəmən] … başını yumaq fikri ilə qara, uzun saçlarını hörükdən açıb döşünə tö

    Полностью »
  • HÖRÜKLƏMƏ

    “Hörükləmək”dən f.is

    Полностью »
  • HÖRÜKLƏMƏK

    f. 1. Saçı hörük şəklində hörmək. Qız saçını hörüklədi. 2. Otlamaq üçün buraxılmış ev heyvanını hörüyə (2-ci mənada) bağlamaq

    Полностью »
  • HÖRÜKLƏNMİŞ

    f.sif. Ayağına hörük bağlanmış; hörüklü. Hörüklənmiş inək. – [Hümmət] dinməz-söyləməz dönüb kənarda hörüklənmiş ata doğru addımladı

    Полностью »
  • HÖRÜKLÜ

    sif. 1. Hörüyü olan, saçı hörülmüş. O qoşa hörüklü gümrah qızcığaz; Sənin kiçik dostun hanı, Bənövşə? M

    Полностью »
  • HÖRÜLMƏ

    1. “Hörülmək”dən f.is. Ağac budaqlarından hörülmə çəpər. 2. Bax hörmə 2-ci mənada. Bəy oturacağı hörülmə qara kürsüdə əyləşib kitab oxuyurdu

    Полностью »
  • HÖRÜLMƏK

    məch. 1. Tikilmək, inşa edilmək (daşdan, kərpicdən). Binanın birinci mərtəbəsi hörülüb qurtardı. – Bənnasız hörgü hörülməz; Təbibsiz xəstə dirilməz

    Полностью »
  • HÖRÜLMÜŞ

    f.sif. 1. Tikilmiş, inşa edilmiş. Hörülmüş divar. 2. Bax hörmə 2-ci mənada. Bir ara, qırmızı sapdan hörülmüş torun dalında elə bil [Fatmanın] gözləri

    Полностью »
  • HÖRÜMÇƏK

    is. zool. Özünə yem olan həşəratı tutmaq üçün tor toxuyan buğumayaqlı böcək. Hamının tanıdığı xallı hörümçəyin bədəni çay xərçəngi bədəni kimi başdöş

    Полностью »