Толковый словарь азербайджанского языка

  • PÜF

    təql. İstidən, yorğunluqdan, ürək sıxıntısından bezmiş adamın dodaqlarını aralayaraq ağzından havanı buraxarkən çıxardığı səs

    Полностью »
  • PÜFƏ

    uş. Xörək, yemək, bişmiş

    Полностью »
  • PÜFKÜRMƏ

    “Püfkürmək”dən f.is

    Полностью »
  • PÜFKÜRMƏK

    bax püfləmək. Papiros tüstüsünü püfkürərək ağzından; O dalıb fikrə, baxır qurğuya heyran-heyran. S.Rüstəm

    Полностью »
  • PÜFLƏMƏ

    “Püfləmək”dən f.is

    Полностью »
  • PÜFLƏMƏK

    f. Ağıza doldurulmuş havanı birdən buraxmaq, püf etmək; püfürmək. [Əhməd] arxalığının cibindən tənbəki kisəsini çıxartdı, çubuğunu əvvəl püfləyib sonr

    Полностью »
  • PÜFÜRMƏ

    “Püfürmək”dən f.is

    Полностью »
  • PÜFÜRMƏK

    bax püfləmək. Şamama suyu ağzına alıb Hafizənin üstünə püfürür. Ə.Haqverdiyev

    Полностью »
  • PÜXTƏ

    sif. [fars.] Təcrübəsi olan; bişkin, bişmiş, yetkin, təcrübəli. Təcrübəli və püxtə yazıçı. □ Püxtə olmaq – usta olmaq, yetkin olmaq, təcrübəli olmaq

    Полностью »
  • PÜXTƏLƏNMƏ

    “Püxtələnmək”dən f.is

    Полностью »
  • PÜXTƏLƏNMƏK

    bax püxtələşmək

    Полностью »
  • PÜXTƏLƏŞMƏ

    “Püxtələşmək”dən f.is

    Полностью »
  • PÜXTƏLƏŞMƏK

    f. Bir işdə təcrübə qazanmaq, təcrübələnmək, ustalaşmaq, bərkdən-boşdan çıxmaq, püxtələnmək, yetkinləşmək, bərkimək

    Полностью »
  • PÜXTƏLİK

    is. Təcrübəlilik, bişkinlik, yetkinlik; bir işdə püxtə olma. Yaradıcılıq bitkinlik və püxtəlik tələb edir

    Полностью »
  • PÜNHAN

    sif. və zərf [fars.] Heç kəsin bilmədiyi; gizli, xəlvət. Nə sözüm, söhbətim, nə həmdəmim var; Dərdim ürəyimdə pünhan, ağlaram

    Полностью »
  • PÜNHANİ

    sif. və zərf [fars.] Gizli(cə), xəlvəti. [C.Cabbarlı] tamaşa zamanı isə qaranlıq, pünhani bir küncdə ayaq üstdə dayanır, səhnəni və tamaşaçıları öz də

    Полностью »
  • PÜRE

    [fr.] Əzilmiş göyərtidən, tərəvəzdən və meyvədən bişirilən xörək və ya xörək üstünə tökülən sous. Kartof püresi

    Полностью »
  • PÜRFƏND

    sif. və zərf [fars. pür və ər. fənn] klas. Fəndgir, usta, mahir. □ Pürfənd olmaq klas. – usta olmaq, ustalaşmaq, mahirləşmək, bicləşmək

    Полностью »
  • PÜRHƏVƏS

    sif. [fars. pür və ər. həvəs] klas. Çox həvəsi olan; həvəsli. Pürhəvəs, şerə mübtəla bir qız; Nurə aşiq, sevimli bir yıldız

    Полностью »
  • PÜRİBARƏ

    sif. [fars. pür və ər. ibarə] kit. Təmtəraqlı, obrazlı, ibarələrlə dolu (söz, nitq haqqında)

    Полностью »
  • PÜRKAMAL

    sif. [fars. pür və ər. kamal] klas. Kamallı, ağıllı

    Полностью »
  • PÜRQİYMƏT

    [fars. pür və ər. qiymət] klas. Qiymətli. Tacir də bir xeyli pürqiymət parçanı bir xonçaya qoyub, padşahın hüzuruna aparır

    Полностью »
  • PÜRMƏLAL

    sif. [fars. pür və ər. məlal] klas. Məlallı, məlalla dolu, çox kədərli. □ Pürməlal eləmək (etmək) klas

    Полностью »
  • PÜRMƏNA

    sif. [fars. pür və ər. məna] klas. Mənalı, çox mənalı, məna ilə dolu; dərin. [Cənnətəli:] Təbim mövzundur, yazılarım da pürməna

    Полностью »
  • PÜRRƏNG

    sif. [fars.] Yaxşı dəm almış; tünd (çay haqqında). Xan xadiməyə qışqırdı: – Mirzənin çayını pürrəng edin! S

    Полностью »
  • PÜRVÜQAR

    [fars. pür və ər. vüqar] klas. Vüqarla dolu; vüqarlı

    Полностью »
  • PÜSKÜRMƏ

    “Püskürmək”dən f.is

    Полностью »
  • PÜSKÜRMƏK

    f. 1. Öz içərisindən şiddətlə bir şey sovurub atmaq. Vulkan püskürür. Pilpilə püskürür. 2. məc. Saçmaq, buraxmaq

    Полностью »
  • PÜSKÜRTMƏ

    “Püskürtmək”dən f.is

    Полностью »
  • PÜSKÜRTMƏK

    icb. Geri oturtmaq, geri atmaq, geriyə çəkilməyə məcbur etmək. Düşməni mövqelərindən püskürtmək

    Полностью »
  • PÜSKÜRTÜ

    is. Püskürmə işi; püskürmə. Vulkan püskürtüsü. // Püskürmə halında olan vulkanın ağzından çıxan kütlə; lava

    Полностью »
  • PÜSTƏ

    is. [fars.] 1. bot. Qışda yarpağı tökülən, quraqlığa davamlı, qabıqlı meyvə gətirən subtropik ağac. Bağçanın ortasında tək bir püstə ağacı vardı

    Полностью »
  • PÜSTƏQARIN

    sif. Azyeyən, azacıq yeməklə doyan. Püstəqarın adam

    Полностью »
  • PÜSTƏLİK

    is. Püstə ağacları əkilmiş yer. Püstəliyi becərmək

    Полностью »
  • PÜSTƏYİ

    sif. Püstə rəngdə olan; açıqyaşıl. Püstəyi parça. – [Kəblə Heybətin] ayağında püstəyi rəngdə sarı başmaq var idi

    Полностью »
  • PÜŞK

    is. Bir mübahisəni həll etmək, yaxud bir şeyə haqqı olduğunu və ya bir şeyin üsul və qaydasını müəyyən etmək üçün eyni cür nişanlar arasından bəxtəbəx

    Полностью »
  • PÜŞTƏ

    is. [fars.] köhn. Kiçik təpəcik; torpaq və ya qum topası, yığımı

    Полностью »
  • PÜŞTİ

    is. [fars.] köhn. Oturub söykənmək üçün divara dayadılan döşək. [Səkinə xanım:] Gülsəba, yerə bir döşək sal, dalısına bir püşti qoy

    Полностью »
  • PYEDESTAL

    [fr.] Üzərinə heykəl, sütun və s. dikəldilən bədii tərtibatlı özül; altlıq, postament. Qranit pyedestalın üzərində böyük şairin 5 metr hündürlüyündə t

    Полностью »
  • PYES

    [fr.] 1. Səhnədə göstərilmək üçün yazılmış dram əsəri. M.F.Axundzadənin pyesləri. Pyesi tamaşaya qoymaq

    Полностью »
  • R

    Azərbaycan əlifbasının iyirmi dördüncü hərfi. bax er

    Полностью »
  • RABİTƏ

    is. [ər.] 1. Bağlılıq, münasibət. Nəzəriyyə ilə təcrübə arasında rabitə. İşi ilə sözü arasında rabitə yoxdur

    Полностью »
  • RABİTƏÇİ

    1. is. Rabitə (2-ci mənada) işçisi. Rabitəçilərin yarışı. // Orduda: rabitə hissəsində xidmət edən şəxs

    Полностью »
  • RABİTƏLƏNDİRMƏ

    “Rabitələndirmək” dən f.is

    Полностью »
  • RABİTƏLƏNDİRMƏK

    f. Əlaqə yaratmaq, rabitə düzəltmək; əlaqələndirmək, birbirinə bağlamaq. Müəllim sualların cavabı üzərində şagirdləri işlədir və ayrı-ayrı cavabları b

    Полностью »
  • RABİTƏLİ

    sif. və zərf Yaxşı ifadə edilən, məntiqi və qrammatik cəhətdən düzgün qurulmuş; tərtibli, müntəzəm. Rabitəli danışıq

    Полностью »
  • RABİTƏLİLİK

    is. Məntiq və qrammatik cəhətdən müntəzəmlik, düzgünlük, tərtiblilik

    Полностью »
  • RABİTƏSİZ

    sif. Bir-biri ilə rabitəsi, əlaqəsi, münasibəti olmayan. [Nuriyyə:] Biz qırıq-qırıq, rabitəsiz sözlər danışa-danışa şəhərdən çıxmışdıq

    Полностью »
  • RABİTƏSİZLİK

    is. Rabitənin, əlaqənin, münasibətin olmadığı hal; əlaqəsizlik

    Полностью »
  • RACA

    is. [sanskr.] Qədim Hindistanda rəhbərlik və hakimlik rütbəsi

    Полностью »