Толковый словарь азербайджанского языка

  • İZ

    is. 1. İnsan və ya heyvan ayağından səth üzərində qalan nişanə; ləpir. Canavar izi. Qarın üstündə dovşan izi var

    Полностью »
  • İZ-ƏLAMƏT

    bax iz 2-ci mənada. □ İz(i)-əlamət(i) qalmamaq (olmamaq, görünməmək) – varlığına dəlalət edən heç bir şey, heç bir əlamət, heç bir nişanə qalmamaq

    Полностью »
  • İZ-ƏSƏR

    bax iz-əlamət. □ İz(i)-əsər(i) qalmamaq (olmamaq, görünməmək) – bax izi-əlaməti qalmamaq (olmamaq, görünməmək) (“iz-əlamət”də)

    Полностью »
  • İZ-TOZ

    bax iz 2-ci mənada. [Yasəmən:] Yadınızdadırmı, biz oxuyanda bunların heç izi-tozu da yox idi. S.Rəhman

    Полностью »
  • İZAFƏ

    bax izafi. Mən şairin evinə xəbər vermədən getmişdim, çünki ona izafə xərc vermək istəməmişdim. M.S.Ordubadi

    Полностью »
  • İZAFƏT

    is. [ər.] dilç. Təyini söz birləşməsi

    Полностью »
  • İZAFİ

    sif. [ər.] Artıq, əlavə. İzafi xərc. İzafi söz. – [Mirzə Salman:] Amma hər birisinə yarım milyondan artıq izafi xərc eləmişik

    Полностью »
  • İZAH

    is. [ər.] Bir fikri, əsəri və s.-ni yazılı və ya şifahi şəkildə aydınlaşdırma, anlatma, şərh etmə, bəyan etmə; şərh, bəyan

    Полностью »
  • İZAHAT

    is. [ər. “izah” söz. cəmi] Bir məsələni, sözü və s.-ni ətraflı surətdə aydınlaşdırma, şərh etmə, bəyan etmə; müfəssəl izah

    Полностью »
  • İZAHATÇI

    bax izahçı

    Полностью »
  • İZAHATÇILIQ

    bax izahçılıq

    Полностью »
  • İZAHÇI

    is. 1. Muzeylərdə, sərgilərdə və s.-də baxmaq üçün qoyulmuş şeylər haqqında gələnlərə məlumat verən işçi

    Полностью »
  • İZAHÇILIQ

    is. İzahçının işi, vəzifəsi

    Полностью »
  • İZAHEDİCİ

    sif. Aydınlaşdıran, izah edən, şərh edən, izahat mahiyyətində olan. İzahedici məlumat. – Ancaq verdiyim izahedici suallara Ağarəhim çox qəşəng cavabla

    Полностью »
  • İZAHEDİLMƏZ

    sif. İzah edilə bilməyən, anlaşılmaz, müəmmalı, qəribə. İzahedilməz hərəkət. İzahedilməz hiss

    Полностью »
  • İZAHLI

    sif. Sözləri izah edən, onların mənalarını açan. İzahlı lüğət. İzahlı mətn

    Полностью »
  • İZAHSIZ

    sif. İzahı, şərhi olmayan, izahı verilməmiş. İzahsız mətn. İzahsız lüğət

    Полностью »
  • İZAXTARAN

    bax iztapan

    Полностью »
  • İZAL

    [ər.] : izal(ə) olmaq nifr. – rədd olmaq, çəkilib getmək. Cəbi qapını açıb mayora dedi: – Ağa, izal olun! N

    Полностью »
  • İZÇİ

    bax iztapan. // Bir şeyin izinə düşüb axtaran

    Полностью »
  • İZDİHAM

    is. [ər.] Bir yerə çoxlu camaat yığılması, çox qələbəlik, böyük camaat kütləsi. Cümə günü olduğu üçün hər tərəfdə böyük bir izdiham vardı

    Полностью »
  • İZDİHAMLI

    sif. Qələbəlik, tünlük, basırıq, çoxlu adam olan. İzdihamlı yer. İzdihamlı mitinq. – [Ceyran:] …İzdihamlı şəhər küçələrində səndən qaçmağım qorxudan d

    Полностью »
  • İZDİHAMLILIQ

    is. Çoxlu adam olan, qələbəlik yerin halı; gurultululuq

    Полностью »
  • İZDİVAC

    is. [ər.] kit. köhn. Evlənmə. Bu izdivac hər iki tərəfin əqidəsincə faydalı idi. Ə.Haqverdiyev. Şəmsiyyə ilə Səliminin izdivacı [Həkimülmülkə] siyasi

    Полностью »
  • İZHAR

    [ər.] 1. Aşkar etmə, meydana çıxarma, göstərmə, bəlli etmə, bildirmə. // Bəlli, aydın, məlum. Bir gülüzlü nigar, sərvi-xoşrəftar; Cümlə xalqa izhar, b

    Полностью »
  • İZİN

    is. [ər.] İcazə, rüsxət. İzin istəmək. İzin vermək. – Ələsgərəm, eşq oduna qalannam; İzin versən, yar, başına dolannam

    Полностью »
  • İZİNCƏ

    zərf İzi ilə, ardınca, arxasınca, təqib edərək. Birinin izincə getmək. – Vahid bələd adam kimi dala baxmadan, atası da onun izincə yüyürdü

    Полностью »
  • İZİNLİ

    sif. 1. İcazəli, icazəsi olan, icazə (izin) almış, rüsxətli. 2. İcazə verilən, izin verilən, yol verilən

    Полностью »
  • İZİNSİZ

    zərf İcazəsiz, icazə olmadan, icazə verilmədən. Bəzi vaxt atasından və qardaşından izinsiz yadların toylarına anası öz qızını göndərərdi

    Полностью »
  • İZLƏMƏ

    “İzləmək”dən f.is

    Полностью »
  • İZLƏMƏK

    f. 1. Birinin izi ilə, ardınca getmək, təqib etmək, izinə düşmək. – [Xəyyam:] Yox, oxşayacaq ruhumu bir zərrə səadət; İzlər məni hər dürlü fəlakət

    Полностью »
  • İZLƏNMƏ

    “İzlənmək”dən f.is

    Полностью »
  • İZLƏNMƏK

    məch. Təqib olunmaq. … Polis idarəsi tərəfindən izləndiyini və ələ düşəcəyini görüb ailəsi ilə bərabər İspaniyaya köçdü

    Полностью »
  • İZLƏTDİRMƏ

    “İzlətdirmək”dən f.is

    Полностью »
  • İZLƏTDİRMƏK

    bax izlətmək

    Полностью »
  • İZLƏTMƏK

    icb. İzi ilə tapdırmaq

    Полностью »
  • İZOXƏT

    is. [yun. isos və ər. xətt] geofiz. Coğrafiya xəritəsində: müəyyən fiziki kəmiyyət (təzyiq, temperatur, rütubətlilik və s

    Полностью »
  • İZOLƏ

    izolə etmək tex. – hər hansı elektrik məftilinin üstünü müxtəlif vasitələrlə örtmək yolu ilə bunları xarici mühit ilə təmasdan qorumaq

    Полностью »
  • İZOLƏEDİCİ

    sif. tex. İzolyasiya edən, ayıran, izolyator. İzoləedici materiallar

    Полностью »
  • İZOLYÁSİYA

    [fr.] tex. 1. İzolə edən material; izolə edən qurğu, cihaz və s. İzolyasiya materialları. – Sarınmış naqillərin izolyasiyaları pambıq, iplik, ipək, …

    Полностью »
  • İZOLYASİYALI

    sif. tex. İzolyasiyası olan. İzolyasiyalı məftil

    Полностью »
  • İZOLYÁTOR

    [fr.] 1. elektr. Elektrik keçirməyən material, maddə. İzolyator zavodu. 2. elektr. Elektrik məftillərini bənd və izolə etmək üçün rolik, fincan

    Полностью »
  • İZOMERLƏR

    [yun.] kim. Kimyəvi tərkibi və molekulyar çəkisi eyni, lakin fiziki və kimyəvi xassələri isə başqa-başqa olan kimyəvi birləşmələr

    Полностью »
  • İZOTOPLAR

    [yun.] xüs. Eyni kimyəvi element atomlarının radioaktivliyə və atom çəkisinə görə bir-birindən fərqlənən formaları

    Полностью »
  • İZSİZ

    1. sif. İzi olmayan; heç bir iz, nişanə, əlamət, əsər qalmamış. İzsiz yol. – Keçib izsiz yerlərdən; Apara billəm xəbər

    Полностью »
  • İZSİZ-SORAQSIZ

    bax izsiz 1-ci mənada

    Полностью »
  • İZSİZ-TOZSUZ

    bax izsiz-soraqsız

    Полностью »
  • İZTANIYAN

    is. və sif. Yaxşı iz tanıyan, iz ilə tapan; ləpirçi, izçi. İztapan ovçu. İztapan kəşfiyyatçı. İztapan tula

    Полностью »
  • İZTAPAN

    is. və sif. Yaxşı iz tanıyan, iz ilə tapan; ləpirçi, izçi. İztapan ovçu. İztapan kəşfiyyatçı. İztapan tula

    Полностью »
  • İZTİRAB

    is. [ər.] Təlaş, təşviş, daxili həyəcan, narahatlıq, mənəvi əziyyət, nigarançılıq. Böylə əldən getdiyim gər bilsə yar əldən gedər; İztirabım görsə bəh

    Полностью »