Толковый словарь азербайджанского языка

  • ƏT

    is. 1. Canlıların bədənində sümüklə dəri arasındakı maddə; əzələ toxumalarının adi adı. // Heyvan və insan bədəninin yumşaq hissəsi

    Полностью »
  • ƏT-YAĞ

    top. dan. Ət və yağ. Qara çınqılın köbəsində qalanmış ocaqlardan gur tüstü qalxır, … ət-yağ ətri ətrafı bürüyürdü

    Полностью »
  • ƏTA

    is. [ər.] klas. Vermə, veriş. // Bağışlanma. Kiçikdən xəta, böyükdən əta. (Ata. sözü). □ Əta etmək (eləmək) – bağışlamaq

    Полностью »
  • ƏTALƏT

    is. [ər.] Hərəkətsizlik, fəaliyyətsizlik, süstlük, boş durma; tənbəllik. Həvəs sövq eylər insanı həyatə; Ətalət cəlb edər şəxsi məmatə

    Полностью »
  • ƏTALƏTLİ

    sif. 1. Hərəkətsiz, fəaliyyətsiz, süst; tənbəl. [Uzundərə] əski Şərqin tələsmək bilməyən ətalətli ruhunu özündə saxladığı üçün maraqsız deyildi

    Полностью »
  • ƏTBALA

    bax ətcəbala. Ətbala qaranquş. – Uşaqlıq həyatı! Ətbala quş qanadlar altında pərvəriş tapan kimi, sən də isti ana qucağına sığınır, bütün dünyanın səa

    Полностью »
  • ƏTBAŞ

    sif. dan. Ağılsız, gec anlayan, gec başa düşən; kütbeyin

    Полностью »
  • ƏTCƏ

    is. 1. Çılpaq uşaq bədəni. 2. bax ətcəbala. Yuvada yumurtadan yenicə çıxmış ətcə kəklik balaları vardı

    Полностью »
  • ƏTCƏBALA

    is. Yumurtadan lələksiz və gözləri açılmamış halda çıxan quş balası. …Əlimi yuvaya soxdum və tüksüz ətcəbalaların üstündən ana alacəhrəni tutub … ağac

    Полностью »
  • ƏTÇƏKƏN

    is. Əti xırda-xırda doğramaq üçün maşın

    Полностью »
  • ƏTÇİ

    is. Ətsatan

    Полностью »
  • ƏTÇİLİK

    is. Ətlik heyvan yetişdirmə işi. Ətçilik təsərrüfatı

    Полностью »
  • ƏTDOĞRAYAN

    is. 1. Ət döymək, doğramaq üçün kiçik kəsərti; qiyməkeş. Qonşudan ətdoğrayanı gətir. 2. Kəsilmiş heyvanın ətini doğrayan adam; qəssab

    Полностью »
  • ƏTDÖYƏN

    bax ətdoğrayan 1 və 3-cü mənalarda

    Полностью »
  • ƏTƏC

    is. məh. Yun təmizləyən alət

    Полностью »
  • ƏTƏK

    is. 1. Paltarın beldən aşağı tərəfə uzanan hissəsi. Paltonun ətəyi uzundur. Pencəyin ətəyini bir qədər qısaltmaq lazımdır

    Полностью »
  • ƏTƏK-ƏTƏK

    zərf. Çoxlu, çoxlu miqdarda; bol, bolluca, ətəkdolusu. Ətək-ətək pul. – Bağlarında, bax, gül-gülü çağırır; Ətəkətək noğul səpər hər ağac

    Полностью »
  • ƏTƏKALTI

    1. is. Gizlicə toplanılıb saxlanılan ehtiyat – pul və başqa şey. O, köhnə adamdır, onun çox ətəkaltısı olar

    Полностью »
  • ƏTƏKDOLUSU

    sif. Lap çox, həddən artıq çox

    Полностью »
  • ƏTƏKLƏMƏ

    “Ətəkləmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏTƏKLƏMƏK

    f. 1. Ətəyindən tutmaq, tutub saxlamaq. [Zərbəli:] Usta, getdim, yolda ətəklədim, bir qapaz vurdu, yıxıldım… Ə

    Полностью »
  • ƏTƏKLƏNMƏ

    “Ətəklənmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏTƏKLƏNMƏK

    məch. Ətəyindən tutulmaq, tutulub saxlanmaq

    Полностью »
  • ƏTƏKLİ

    sif. 1. Ətəyi geniş və uzun. Ətəkli paltar. 2. Ətəyi, ətəkləri olan. Yaşıl ətəkli təpələr. – [Həcərin] gözləri qabağından yaşıl ətəkli, təpəsi qarlı d

    Полностью »
  • ƏTƏKLİK

    is. köhn. Zinət üçün qadın paltarının ətəyinə düzülən pul və s. Ətəkliyi altun, qəsabəsi zər; Çəhrayı çarqatı qəddə bərabər

    Полностью »
  • ƏTƏNƏ

    is. Məməlilərdə: ana bətnində balanı bürüyən və bala onun içindən çıxdıqdan sonra cırılıb düşən ət pərdəsi; son

    Полностью »
  • ƏTƏNƏLİ

    sif. Ətənəsi olan (məməlilər haqqında)

    Полностью »
  • ƏTƏNƏSİZ

    sif. Ətənəsi olmayan (məməlilər haqqında)

    Полностью »
  • ƏTƏR

    is. dan. İz, əsər, əlamət, xəbər. Ondan heç bir ətər yoxdur. – Ancaq Arzunun nəbzi çox zəif vururdu, çünki onda qan ətəri qalmamışdı

    Полностью »
  • ƏTƏŞ

    is. [fars.] Susuzluq, bərk susama. Suyun səsi [Gəldiyevdə] ətəş oyatdı. Mir Cəlal. □ Ətəşini söndürmək – su içməklə susuzluğunu rəf etmək

    Полностью »
  • ƏTF

    is. [ər.] köhn. Əymə, çevirmə, meyil etdirmə, yönəltmə

    Полностью »
  • ƏTFAL

    is. [ər. “tifl” söz. cəmi] klas. Uşaqlar, tifillər. Bunlar bizim zükur və ünas ətfalımıza mürəbbi olurlarmı? M

    Полностью »
  • ƏTİACI

    sif. Öz rəftarı, hərəkəti, münasibəti, danışığı ilə başqalarını özündən incidən; diliacı. Ətiacı adam

    Полностью »
  • ƏTİACILIQ

    is. Ətiacı adamın hərəkəti, xasiyyəti. Ətiacılıq etmək. – Gah [Hüseyni] hər kəsə yazığı gələn, qarışqanı belə incitməkdən çəkinən bir rəhmdil olur, ga

    Полностью »
  • ƏTİAÇIQ

    sif. köhn. dan. Döşü, qolları, qıçları açıq qadın, ya qız haqqında. Mən elə dərd çəkirəm, elin qız-gəlinini ətiaçıq görəndə mənim ürəyim cızıldayır

    Полностью »
  • ƏTİQ

    sif. [ər.] Qədim, köhnə, əski. □ Asari-ətiqə – bax asar. // İs. mənasında. Qədim şey, tapıntı. Misir ətiqələri ilə uğraşan alimlər ehramlarda, mədfənl

    Полностью »
  • ƏTİQƏ

    sif. [ər.] Qədim, köhnə, əski. □ Asari-ətiqə – bax asar. // İs. mənasında. Qədim şey, tapıntı. Misir ətiqələri ilə uğraşan alimlər ehramlarda, mədfənl

    Полностью »
  • ƏTİR

    is. [ər.] 1. Gözəl iy, rayihə. Çiçəklərin ətri. – Qərənfil açdı, getdi; Ətrini saçdı, getdi; İstədim qucam yarı; Əlimdən qaçdı, getdi

    Полностью »
  • ƏTİR-ƏNBƏR

    is. [ər.] bax ətir 1-ci mənada

    Полностью »
  • ƏTİRLƏMƏ

    “Ətirləmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏTİRLƏMƏK

    f. Ətir vurmaq. Yaylığını, saçını ətirləmək

    Полностью »
  • ƏTİRLƏNDİRMƏ

    “Ətirləndirmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏTİRLƏNDİRMƏK

    f. Ətir saçmaq, ətirlə doldurmaq. Sübhün təmiz havası, güllərin və çiçəklərin qoxusu otağı ətirləndirdi

    Полностью »
  • ƏTİRLƏNMƏ

    “Ətirlənmək”dən f.is. Pərvaz həmişəki kimi şıq geyinmişdi və həmişəki kimi də pərt və məyus idi. Lakin məyusluğuna baxmayaraq, yenə də ətirlənməni unu

    Полностью »
  • ƏTİRLƏNMƏK

    1. qayıd. Özünə ətir vurmaq, özünü ətirləmək. [Şəmsiyyə] üz-gözünü yumuş, yenidən ətirlənmişdi. M.İbrahimov

    Полностью »
  • ƏTİRLİ

    sif. 1. Özündən ətir saçan; rayihəli. Ətirli çiçəklər. Ətirli otlar. – Bu bağçalarda ev sahibləri ətirli güllər və çiçəklər əkmişdilər

    Полностью »
  • ƏTİRŞAH

    is. [ər. ətr və fars. şah] bot. Ətirli yarpaqları olan çoxillik çiçək (əksərən otaqlarda becərilir). Ətirşah zəngin qolbudaqları olan, gövdəsinin aşağ

    Полностью »
  • ƏTLAS

    bax atlaz. Ətlas nimtənəli, ipək köynəkli; Üstü-başı tirmə şallı Sənəm, gəl! Xəstə Qasım

    Полностью »
  • ƏTLƏNMƏ

    “Ətlənmək”dən f.is. Tədqiqatlarımıza görə camışlarda tezyetişgənlik, ətlənmə, daha doğrusu, diri çəkinin artması … iş heyvanlarında olduğu kimidir

    Полностью »
  • ƏTLƏNMƏK

    f. Ətə dolmaq, kökəlmək. Yayda göyə buraxılan heyvanlar ətlənir. – [Şahın] sifəti o qədər ətlənmişdi ki, göyəm çərdəyi boyda gözləri güclə görünürdü

    Полностью »