EHKAM

is. [ ər. “hökm” söz. cəmi]
1. Hər hansı bir nəzəriyyənin (əsasən dini nəzəriyyənin) əsas qanunu. İslam dininin ehkamları.
– Peymani-fərhəngin ehkamından hər gün nədimlər padşaha oxurdular. M.F.Axundzadə.
O kəs ki “Cameyi-Abbas” kitabında dərc olunan həmin şəriət ehkamından xəbərdar deyil, o kəs bu yazılan mətləbi layiqincə başa düşməyəcək. C.Məmmədquluzadə.
[Hacı:] Cəmi millətlər ayılıb islam dininin mübarək ehkamlarından faydalanıblar. Mir Cəlal.

2. Bütün tarixi şəraitlər və dövrlər üçün dəyişilməz və inkaredilməz həqiqət kimi qəbul edilən qanun.
Müstəbid zülmünü doğrultmaq üçün; Ehkamlar yaratdı, bütlər yaratdı. B.Vahabzadə.

Синонимы

  • EHKAM hökm

Этимология

  • EHKAM Ərəbcə hökm sözünün cəmidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
EH
EHKAMPƏRƏST

Значение слова в других словарях

-к-(и) завто́рить реброви́к реинвести́роваться трёхба́лльный шпа́жник эпизо́дец юни́ца ва́бик загу́бник малосве́дущий ма́ркер проме́нивать раску́тывание bag ration emulation lichenous napoo tepidarium young grammarians бруствер кавычки пересидеть революционерка стык