NABALİĞ

sif. [ fars. na… və ər. baliğ] köhn. Həddi-büluğa çatmamış.
[Heydər bəy Tükəzə:] Ərin uşaq deyildi, nabaliğ deyildi, biz onu tovlayıb aparaydıq! M.F.Axundzadə.
Tifli-nabaliğ ikən məktəbə etdikdə davam; Sən təcəlla eləyib qəlbimə qıldın ilham. A.Səhhət.
[Kəblə Rəcəbəli:] Bəli! Nabaliğ uşaq öz təklifini anlamaz. Ə.Haqverdiyev.

NAAVAND
NABAT

Значение слова в других словарях

выплыва́ть перегу́ливать подпры́гивать ве́жа ве́шала манже́та му́чаться отбараба́нить перекра́шивать приледне́ние феномена́льность шкату́лочка шпионома́н конфуз frogmarch road manager second papers takeaway tool bar богохульствовать выговаривать девочка персиянка руководящий экспирация