NACİNS

sif. [ fars. na… və ər. cins]
1. Cinsi təmiz olmayan, cinsi pozuq; cinssiz. Nacins qarpızın toxumu çox olar. ( Ata. sözü ).
2. Alçaq, nanəcib, rəzil.
[Qətibə:] Nacins qız öz sevgilisini öldürmək istəmədiyi üçün oğlu ölmüş ana kimi hönkürtmə vurub ağlamaqdadır. M.S.Ordubadi.

// Çox pis.
[Salman:] …Qızdırma çox nacins şeydir. H.Seyidbəyli.

Синонимы

  • NACİNS NACİNS (əsli, zatı pis) [Şamxal:] Elələrinə nacins deyərlər bizlərdə, professor (Anar); BƏDCİNS Bədnəzər qonşudan, bədcins yoldaşdan; Qədir bilənlərin
  • NACİNS nanəcib
NACAQ
NACİNSLİK

Значение слова в других словарях

беспоро́чный ве́шка звень кра́тный развлека́тель румя́нный воссоздава́ть глаза разбежа́лись загорла́нить коренна́я намола́чивание оборо́тливый осьму́шка самопроизво́льность тератоло́гия энергети́ческий determinantal Dickon Eight Hours glandered pureness quadriga wag-at-the-wall братоубийца достояние