NAÇALNİK

is. [ rus. начальник]
1. Bir idarəyə, müəssisəyə rəhbərlik edən vəzifəli şəxs; müdir, rəis.
Nikolay hospital naçalnikinə raport yazdı. Ə.Əbülhəsən.

// Belə şəxslərə müraciət.
[Usta Xəlilova:] Xoş gördük, yoldaş naçalnik! M.Hüseyn.
[Kişi:] Belədir, naçalnik! – deyə çeşməyini alnına qaldırıb başını şübhə ilə buladı. S.Rəhimov.

2. İnqilabdan əvvəl: polis, jandarm rəisi.
[Pirverdi bəy Kabla Qulamalıya:] Bu saat oğlun Mustafanı get, gətir cənab nəçərnikin hüzuruna! C.Məmmədquluzadə.
Samovar üstə çaynik; Dostum olsun uryadnik; Dur, şikayətə gedək; Divan qursun naçalnik. Ə.Cavad.

Синонимы

  • NAÇALNİK naçalnik bax 1. rəis; 2. müdir
NAÇAQLIQ
NAÇAR

Значение слова в других словарях

а́истовые актёрство Амфитрио́н коси́ца ле́гинсы нерасположе́ние перелома́ть рекрутинг скру́ббер воробьи́ха кавале́рия нагу́л нашали́ться остане́ц bellettristic catlick chambermaid decentration liar rename thanatopsis throatwort выточенный долечивать старший