sif.
1. O yerdə olan, o yerdə duran, o yerdəki. Oradakı kitabları oxu. Oradakı binalar qəşəngdir.
2. Bəzən əvəzlik mənasında işlənir. Oradakıların xəbəri yoxdur.
прил. 1. анал алай, а чкадал алай, анлай; 2. тӀв-эв. манада: ана авай; oradakıların xəbəri yoxdur ана авайбуруз хабар авач
Полностью »I мест. тот, та, то, те (указывает на что-л., расположенное в отдалении). Oradakı kitablar те книги, oradakı binalar те здания II прил
Полностью »