ÖNCÜL

is.sif.
1. Qabaqcıl.
…Qəhrəman istəyir balaca Sabir … öncül adamlardan olsun. S.Rəhimov.
Lakin Qüdrət heç şübhə etmirdi ki, Aslanov yoldaş onun adını daha geridə qalanlar sırasında deyil, öncüllər sırasında çəkəcək. M.Hüseyn.

2. Başçı, öndə gedən, qabaqda gedən, başçılıq edən.
Öncülünü itirmiş durna dəstəsini andıran bu qız dəstəsinin səsi meşəyə düşür, ağacların arası ilə uzana-uzana gedirdi. Ə.Vəliyev.

ÖNCƏDƏN
ÖNCÜLLÜK

Значение слова в других словарях

верблюжа́тина засо́лка змея́ индюша́чий лука́во мо́кша на то́ на сё по́йка физиатри́я фланкиро́вка фро́нда шва́ркнуть антропометри́ческий деривацио́нный йо́дистый куде́сник противошумово́й сто́лько-то телефото́метр орало butterfly screw coldness ridership пиемия указчик