ÖVRƏT

is. [ ər. ] köhn.
1. Arvad, zövcə, həyat yoldaşı.
Sağ tərəfdən hacının övrəti əyləşib əlində dəsmal. Ə.Haqverdiyev.
[Hacı:] Bir övrət, bir qızım, iki cavan oğlum, özüm xoşbəxt! C.Cabbarlı.

2. Qadın (ümumiyyətlə).
Müsəlman övrətinin özgə kişiyə üzüaçıq görsənməyi xilafişərdir… C.Məmmədquluzadə.
Zalda çox adam var idi: övrət, uşaq, kişi… Ə.Haqverdiyev.

Синонимы

  • ÖVRƏT övrət bax arvad 1; qadın 1
ÖVRƏ
ÖVRƏTBAZ

Значение слова в других словарях

-ус-(я) антидиалекти́чно ви́хрем кочене́ть многозада́чность похрусте́ть расщеплённый ра́фия Скорпио́н дуркова́то коже́венный потягу́шки припо́днятость ездить супостат although connivance Erymanthian boar ethereous hazer Quakerish sealing selsyn si спиться