PREDİKATİV

sif. [ lat. ] mənt. qram. Predikat funksiyasında işlənən, predikat olan. Predikativ zərf.
PREDİKÁT
PREDİKATİVLİK
OBASTAN VİKİ
Predikativ sözlər
Predikativ sözlər — söz-xəbərlər cümlədə heç bir suala cavab vermədən cümlənin müstəqil xəbəri ola bilən söz. Bu sözlərlə ismi xəbərlər ifadə olunur. Onların müstəqil xəbər olması üçün bu sözlər ya xəbərlik şəkilçisi qəbul etməli ya da idi imiş isə hissəciklərindən birini qəbul etməlidir.

Значение слова в других словарях

вытисня́ться галици́змы девальвацио́нный инструкти́рование любоче́стие переслу́шивать поджа́ривать проко́вывать спо́рящий благоде́нствовать бу́лка Всевы́шний изобрета́тель обновле́нка техпа́спорт труха́ флами́нго хло́пья реляция gangway-ladder hansel sailing boat диететический изоляционный скитальческий