SABİTQƏDƏM

sif. [ ər. ] Sözünün, fikrinin, vədinin üstündə möhkəm duran, sözündən, vədindən dönməyən; səbatlı, möhkəm.
Zahid, ramazanda mənə bu tövbəni verdin; Get, başın üçün, tövbədə sabitqədəməm mən. S.Ə.Şirvani.
Mən öz əhd-peymanımda möhkəm və sabitqədəməm. M.F.Axundzadə.
Sabitqədəm olsaydı əgər yari-vəfadar; Aşiq dəxi qaçmazdı bəladan, dayanardı. M.Ə.Sabir.

SABİT
SABİTLƏŞDİRİLMƏ

Значение слова в других словарях

грацио́зно зре́ние кудёрышки освирепе́ть повини́ться своехара́ктерный опоро́чить подтверди́ть поймать на у́дочку сарма́т сверхгига́нт трихи́на половцы hogherd human-powered muskmelon overflow percussion-drill tender-hearted turnkey авансовый безукоризненно замусолить покачать сопутствующий