TABAŞİR

is. [ fars. ] Kimya, rezin və s. sənaye sahələrində işlədilən yumşaq ağ əhəngdaşı.
// Həmin əhəngdaşının yazmaq, bir şeyi ağartmaq və s. üçün işlədilən parçası, tozu və ya məhlulu. Divarı tabaşirlə ağartmaq.
– Semyonov lövhədə tabaşirin saat mexanizmi kimi ahəngdar şəkildə taqqıldamasından dərsin necə keçdiyini müəyyənləşdirərdi. İ.Şıxlı.

◊ Tabaşir dövrü geol. – mezozoy erasının üçüncü geoloji dövrü.
TABASARANLAR
TABAŞİRLİ

Значение слова в других словарях

авиатра́сса васса́льный конова́л наро́ст негро́мко сельдяно́й гидротерапи́я неопали́мый о́сыпь перфорацио́нный пли́совый по руке́ пообжи́ться припо́днятость радиомаркёр тамо́женница day-dreamer disinvestment road manager Vendean women ампула бытовик лов осадочный