TÜCCAR

is. [ ər. “tacir” söz. cəmi] köhn. Tacirlər.
Dedi: – Məşhur tacirəm məni-zar; Tanıyırlar məni hamı tüccar. S.Ə.Şirvani.
Müsəlmanlardan xeyli camaat: nücəbadan, tüccardan və sair əsnafdan tamaşa üçün teatra toplaşdılar. F.Köçərli.

TUZ
TÜFEYLİ

Значение слова в других словарях

воздухозабо́рник домоло́ть заселе́нец ле́стничка скорогово́ркой соблазни́тель сули́ть болезнеусто́йчивый дураку́ закон не писан отре́зок переадресова́ние пе́чки-лавочки свя́зка мой affixation carcinoma empyrical faecal hi-ya medullated origination pendulent terraced unappreciative переносить