ÜSTÜÖRTÜLÜ


1. sif. Üstü örtülmüş, üstü açıq olmayan, örtüsü olan, örtülü.
Ancaq təktük üstüörtülü faytonlar içində miniklər görünürdü. S.M.Qənizadə.
Üstü-örtülü, qara bir maşın gecənin sakitliyini pozdu. S.Vəliyev.

2. məc. Aydın olmayan, örtülü, müəyyən olmayan, eyhamlı, üstüpərdəli.
[Şamama Cadu:] Üstüörtülü sözdən fayda yoxdur. Ə.Haqverdiyev.

// Zərf mənasında. Üstüörtülü danışmaq.
[Əliqulu:] Yaxşı, baxarıq! – deyə, üstüörtülü bir cavab verib ayrıldım. S.Rəhman.

Синонимы

  • ÜSTÜÖRTÜLÜ bağlı — qapalı — yumulu
  • ÜSTÜÖRTÜLÜ gizli
ÜSTÜNLÜK
ÜSTÜPƏRDƏLİ

Значение слова в других словарях

верхогля́дка наперекрёст обры́вность осе́чься пло́хо ска́льпель ту́кание доклини́ческий залени́ться отеса́ть распелёнывать стру́жечка торфоперегно́йный развлекать agrement basal cell crossbuck desinence hamiform Hudson Bay joint account marvellous spondylic прыгнуть ячейка