AHƏNGDAR

sif. [ fars. ]
1. Səsləri və ya rəngləri arasında uyğunluq (ahəng) olan; qulağa (gözə) xoş gələn, qulaqları (gözləri) oxşayan, gözəl səslənən; ahəngli, xoş, lətif. Ahəngdar səs. Ahəngdar şeir. Ahəngdar nəğmə.
– Əncir ağacı altında inləyən sazın ahəngdar səsi ətrafı bürümüşdü. A.Şaiq.
Sabahın bu ahəngdar musiqisini ordanburdan ucalan insan bağırtıları, at kişnəmələri, şeypur nidaları pozurdu. M.Rzaquluzadə.

2. məc. Uyğun, müntəzəm, qaydalı, səlis. Canlı orqanizmin ayrı-ayrı üzvləri həmişə bir-biri ilə ahəngdar (z.) işləyir.
– Harada isə, lap uzaqda tənha bir traktorun ahəngdar tırıltısı eşidilirdi. İ.Şıxlı.
Bəsti çox ahəngdar bir surətdə işləyirdi. Ə.Sadıq.

Синонимы

  • AHƏNGDAR uyğun — müntəzəm — qaydalı — səlis
AHƏNG
AHƏNGDARLIQ

Значение слова в других словарях

громово́й действи́тельно иди́ллия испы́тываться ма́рить незнако́мство облупи́ть обреше́тить обрисова́ться подмыва́ние води́тельство воробьи́ные отви́снуть унижа́ться advisability bigoted display-letters myxoedema sweetness and light tintype залеплять микроклимат палтус позор углекоп