AİLƏÇİLİK

is. dan.
1. bax ailəpərəstlik.
2. məc. Bir işin öz mənfəətinə, xəlvəti və öz yaxın adamlarının məhdud çərçivəsi içərisində aparılması, həll edilməsi; qohumbazlıq, dostbazlıq (mənfi mənada işlənir). İşdə ailəçiliyə yol verilməməlidir. Məsələni ailəçilik yolu ilə həll etmək olmaz.
AİLƏCANLI
AİLƏLİ

Значение слова в других словарях

бидо́нный зави́стливость на́глость о́гненный приземля́ть притяза́тельный стра́дный султа́нство близня́шка засо́льщик зашпунто́вываться издёргиваться ненецкий событи́йность уса́живаться Эде́м antecedently beet-root non-accent rambutan slyly vineal water rate дойная объединение