Словарь арабских и персидских слов, используемых в классической азербайджанской литературе

  • AN

    AN1 ə. 1) göz yumub-açınca, çox az zaman; 2) vaxt, zaman. Ani-vahid bir an, azacıq bir zaman. AN2 f. o (işarə əvəzliyi)

    Полностью »
  • ANÇE

    f. o ki… o şey ki…

    Полностью »
  • ANƏNFANƏN

    ə. hər göz yumub-açınca, hər an, anbaan

    Полностью »
  • ANƏSTÜNAR

    ANƏSTÜNAR(ƏN) ə. «oda alışdım»

    Полностью »
  • ANƏSTÜNARƏN

    ANƏSTÜNAR(ƏN) ə. «oda alışdım»

    Полностью »
  • ANGAH

    f. o zaman, o vaxt

    Полностью »
  • ANİ

    ə. azacıq bir zamanda, çox tez, göz yumub-açınca

    Полностью »
  • ANSƏRA

    f. o dünya, axirət

    Полностью »
  • AR

    ə. 1) həya, abır; 2) utanılmalı iş, hərəkət

    Полностью »
  • ARA

    f. bəzəyən, zinətləndirən, süsləyən

    Полностью »
  • ARAM

    f. 1) qərar tapma, sakit olma; 2) rahatlanma, rahat olma; 3) bir yerdə qalma, sakit olma. Arami-dil (can) ürək dincliyi, can rahatlığı

    Полностью »
  • ARAMGAH

    ARAMGAH, ARAMGƏH f. 1) istirahət yeri; 2) oturulan yer, mənzil, məskən; 3) sərdabə, məqbərə, mavzoley

    Полностью »
  • ARAMGƏH

    ARAMGAH, ARAMGƏH f. 1) istirahət yeri; 2) oturulan yer, mənzil, məskən; 3) sərdabə, məqbərə, mavzoley

    Полностью »
  • ARAMİSTAN

    f. bax aramgah (1-ci və 2-ci mənalarda)

    Полностью »
  • ARAMİŞ

    f. rahat

    Полностью »
  • ARAMSAZ

    f. sakin, yaşayan

    Полностью »
  • ARAST

    f. 1) bəzənmiş, bəzəkli; 2) düzəldilmiş, tərtib edilmiş

    Полностью »
  • ARAYİŞ

    f. bəzək, zinət. Arayişi-çəmən çəmən bəzəyi

    Полностью »
  • ARİ

    ARİ1 ə. 1) çılpaq, yalın, lüt-üryan; 2) boş, dolu olmayan; 3) məhrum. ARİ2 f. bəli, hə

    Полностью »
  • ARİB

    ə. xalis ərəb, əsl ərəb

    Полностью »
  • ARİF

    ə. 1) bilən, bilikli, bilik sahibi; 2) tanıyan; 3) klassik Şərq şerində mistik sufi haqqında işlədilir

    Полностью »
  • ARİFANƏ

    ə. və f. arifcəsinə, bilikli adam kimi

    Полностью »
  • ARİYƏT

    ə. bürovuz, müvəqqəti istifadə üçün alınan (və ya verilən) şey

    Полностью »
  • ARİYƏTƏN

    ə. bürovuz olaraq, müvəqqəti olaraq

    Полностью »
  • ARİYƏTSƏRA

    ə. və f. fani dünya, müvəqqəti dünya

    Полностью »
  • ARİZ

    ə. 1) sonradan əmələ gələn, baş verən, əsli olmayan; 2) şikayətçi; 3) üz, yanaq; 4) təsadüfi, təsadüfən

    Полностью »
  • ARİZƏ

    ə. 1) baş verən, üz verən; 2) əmələ gələn ilişik, əngəl, maneə; 3) bədbəxt hadisə

    Полностью »
  • ARİZİ

    ə. əslində olmayıb sonradan əmələ gəlmiş

    Полностью »
  • ARZU

    f. istək

    Полностью »
  • ARZU-KAM

    f. arzu, istək

    Полностью »
  • ARZUKEŞ

    f. arzulayan, istəyən

    Полностью »
  • ARZUMƏND

    f. arzu edən, arzusunda olan, istəyən

    Полностью »
  • AS

    AS1 ə. mərsin (kol bitkisi). AS2 ə. sincab (xəz dərili heyvan). AS3 f. 1) dəyirman daşı; 2) bax asiya(b)

    Полностью »
  • ASA

    ASA1 f. kimi, bənzər, oxşar. ASA2(Y) f. dinc, rahat

    Полностью »
  • ASAM

    ə. «əsəm» c. təqsirlər, suçlar

    Полностью »
  • ASAN

    f. çətin olmayan, sadə yüngül

    Полностью »
  • ASANİ

    f. 1) asanlıq, sadəlik; 2) asancasına, sadəcə, zəhmətsiz olaraq

    Полностью »
  • ASAR

    ə. «əsər» c. əsərlər. Asari-ətiqə köhnədən qalmış mədəniyyət abidələri, tarixi abidələr; asari-güzidə seçilmiş əsərlər

    Полностью »
  • ASAY

    ASA2(Y) f. dinc, rahat

    Полностью »
  • ASAYİŞ

    f. 1) əmin-amanlıq, sakitlik; 2) dinclik, rahatlıq

    Полностью »
  • ASƏF

    ə. Süleyman peyğəmbərin çox ağıllı və tədbirli vəzirinin adı

    Полностью »
  • ASƏFANƏ

    ə. və f. Asəf kimi ağıllı tərzdə, tədbirlə

    Полностью »
  • ASƏFİ

    ə. bax asəfvəş

    Полностью »
  • ASƏFVƏŞ

    ə. və f. Asəf kimi tədbirli, ağıllı

    Полностью »
  • ASİ

    ə. 1) itaət etməyən, sözə qulaq asmayan; 2) üsyançı, üsyan edən, üsyankar; 3) günahkar, təqsirkar; 4) özündən çıxan, coşan

    Полностью »
  • ASİB

    f. bəla, müsibət

    Полностью »
  • ASİBRƏSAN

    f. zərərverici

    Полностью »
  • ASİF

    ə. sərt, şiddətlə əsən (külək haqqında)

    Полностью »
  • ASİM

    ASİM1 ə. ismətli, namuslu. ASİM2 ə. günahkar, təqsirkar

    Полностью »
  • ASİMAN

    AS(İ)MAN f. göy, səma

    Полностью »