ə. nubiya səhrasına aid olan
NUN1 ə. 1) ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında hərfinin adı; 2) m. beli əyilmiş, beli bükülmüş; 3) m
ə. 1) aydınlıq, işıq; 2) parlaqlıq; 3) şərəf, şan; 4) Qur’an surələrindən birinin adı. Nuri-didə bax nuri-eyn; nuri-eyn göz işığı; nuri-həqq Allahın n
ə. 1) işıqlı, nurlu; 2) m. hörmətə layiq (qoca adam haqqında)
ə. 1) işıqlılıq, nurluluq; 2) m. mədəniyyət
ə. və f. nur səpən; işıqlı
ə. bədəndəki artıq tükləri təmizləmək üçün maddə; vacibat
NUR(ÜN)ƏLANUR ə. 1) lap işıqlı; 2) lap yaxşı
NUR(ÜN)ƏLƏLYƏQİN ə. dərin inam
ə. işığa aid olan
ə. və f. nur saçan; nurlu
ə. işıq və od, işıq-od
NURÜL’ÜYUN ə. 1) gözlərin işığı; 2) m. əziz, sevimli
ə. bax nur(ün)ələlyəqin
f. 1) dadlı, tamlı; 2) içki; 3) işrət, kef; 4) ürəyə yatan, xoşa gələn. Nuşi-can nuş olsun!
f. bax nuşhanuş
f. 1) dərman, dava, məlhəm; 2) m. şərab, çaxır
f. 1) içərək, içə-içə; 2) içhaiç
f. ürəkdən gülən, qəlbən sevinən
f. dadlı, ləzzətli
f. dodağı şirin
NÜB’AN ə. suyun yerdən çıxması; qaynama
ə. peyğəmbərlik, nəbilik
NÜCƏBA’ ə. «nəcib» c. nəcib adamlar, əsilli adamlar // kübarlar; t. aristokratiya
ə. «nəcm» c. 1) ulduzlar; 2) t. astronomiya; 3) t. astrologiya
ə. nücum elminə aid olan
ə. və f. 1) astronom; 2) münəccim // astroloq
NÜDƏMA’ ə. «nədim» c. nədimlər
ə. az tapılma, nadir olma
ə. nadir hallarda; bəzən, arabir
ə. «nəfs» c. adamlar; t. əhali
ə. 1) iç tərəfə keçmə, təsir etmə; işləmə; 2) sözü keçmə; avtoritetlik
ə. ağıl, zəka
ə. 1) mis; 2) mis pul
ə. misə aid olan, misdən olan
ə. «nahi» c. t. sintaksis mütəxəssisi
ə. arıqlıq, zəiflik
ə. uğursuz şeylər, nəhs şeylər
ə. uğursuzluq, nəhslik
NÜHÜFT(Ə) f. gizli, məxfi, gizlicə
ə. hər şeyin seçilmişi, bəyənilmişi
NÜXUST(İN) f. birinci, əvvəlki
ə. xəstəliyin geri qayıtması, yenidən şiddətlənməsi
ə. 1) ağız qoxusu; 2) iy, hər şeyin özünəməxsus iyi; 3) m. xoş iy
ə. 1) incə məna; incə məzmun; 2) lətifə
ə. və f. incə və dərin mənaları bilən