ə. bax qübar
ə. və f. 1) tozlu, torpaqlı; 2) m. kədərli, qüssəli
ə. və f. qəmdən ürəyi yanan; dərdli, qəmli
ə. qulyabanı. Quli-biyaban qulyabanı
ə. 1) oğlan, oğlan uşağı; 2) qul, kölə; 3) nökər, qulluqçu
ə. bax qüllabi
QUMAR1 ə. «qumri» c. bax qümar1. QUMAR2 ə. kart oyunu. QUMAR3 ə. bax qümar2
ə. və f. qumar hərisi
ə. və f. qumar oynanılan yer
ə. 1) toxunma parça; toxuma; 2) m. əziz, əzizxələf; övlad; 3) m. incə, zərif
ə. qumru (göyərçin cinsindən quş)
ə. bax qünc
ə. xəz dərili gəmirici heyvan
ə. 1) bir niyyət üçün kəsilən heyvan; 2) m. bir yolda fəda olma
ə. və f. qurban kəsilən yer
ə. yaxın olma, yaxınlıq
ə. bax qüreyş
ə. bax qüreyşi
f. qoruq
ə. azuqə, qida, yeyilən hər şey
ə. bir dəfə suya batıb çıxma
ə. və f. bir dəfə suya batıb çıxan
ə. 1) toz // narın torpaq; 2) m. kədər, qüssə
ə. yarımdairə şəklində tağ, günbəz. Qübbei-mina göy qübbəsi; göy, səma
ə. 1) çirkinlik; 2) pis iş, qəbahət
ə. «qübh» c. pis işlər, qəbahətlər
ə. öpüş, busə
ə. «qəbr» c. qəbirlər
ə. çox müqəddəs, çox əziz
QÜDƏMA’ ə. «qədim» c. qədimlər // qədimdə olanlar; keçmişdəkilər
ə. 1) yaradılış, fitrət; 2) qarət, güc, qüvvət; 3) təsir, nüfuz; 4) bacarıq, istedad
ə. və f. qüdrətli, bacarıqlı, güclü
ə. Allahın qüdrəti, Tanrının qüdrəti
ə. və f. özündə qüdrət tapan; gücü çatan; bacaran
ə. 1) müqəddəslik; 2) pak, pakizə; 3) Fələstinin mərkəzi olan Beytülmüqəddəs şəhərinin adlarından biri
ə. və f. müqəddəs məkanlı
ə. müqəddəs olan, müqəddəsə aid olan
ə. müqəddəslik
ə. və f. pak, əziz olan
ə. gəlib çıxma; uzaq yoldan gəlib yetişmə
ə. böyük bir adamın səfərdən qayıtması münasibətilə verilən hədiyyə, bəxşiş
QÜDVƏ1 ə. 1) öndə gedən, öncül, rəhbər; 2) təqlid nümunəsi; 3) örnək, nümunə. QÜDVƏ2 ə. səhər, sübh
QÜDVƏTÜŞŞÜƏRA’ ə. şairlərin qabaqcılı, şairlərin başçısı; çox görkəmli şair
ə. qıfıl, kilid
ə. və f. 1) qıfılla bərk bağlanmış; 2) müəmma formasında aşıq şeri; qıfılbənd
ə. bağışlama, əvf, mərhəmət
ə. və f. bağışlanması, bağışlana bilən, bağışlanmalı
QÜLA’ ə. dabaq, ağız xəstəliyi (heyvanlarda)
ə. baş bəzəyi (başa taxılan quş tükü, gül və s.)
ə. əsli y. «külbə» 1) çardaq, talvar; 2) hava çəkmək üçün təndirin aşağı hissəsindəki dəlik