Словарь арабских и персидских слов, используемых в классической азербайджанской литературе

  • Ç

    f. fars və əski Azərbaycan əlifbalarının 7-ci hərfi

    Полностью »
  • ÇAÇİKƏMAN

    f. Daşkənddə düzəldilmiş kaman

    Полностью »
  • ÇAH

    f. 1) quyu; 2) çənə çuxuru; zənəxdan. Çahi-Babil Harut və Marutun həbs olunduğu quyu; çahi-zənəxdan çənə çuxuru; çahi-Yusif 1) Yusifin qardaşları tərə

    Полностью »
  • ÇAHAR

    f. bax çar

    Полностью »
  • ÇAHARÇUBƏ

    f. bax çarçubə

    Полностью »
  • ÇAHARGUŞƏ

    f. bax çarguşə

    Полностью »
  • ÇAHARMIX

    f. bax çarmıx

    Полностью »
  • ÇAHARŞƏNBƏ

    f. bax çarşənbə

    Полностью »
  • ÇAHARYAR

    f. bax çaryar

    Полностью »
  • ÇAK

    f. cırıq, yırtıq

    Полностью »
  • ÇAK-ÇAK

    f. cırıq-cırıq, yırtıq-yırtıq

    Полностью »
  • ÇAKƏR

    f. qul, kölə; qulluqçu, xidmətçi, nökər

    Полностью »
  • ÇAKƏRANƏ

    f. qulcasına, köləcəsinə; nökərcəsinə, qulluqçu kimi

    Полностью »
  • ÇAKƏRNƏVAR

    f. qullarına yaxşı münasibət bəsləyən, onların qeydinə qalan

    Полностью »
  • ÇAKƏRPƏRVƏR

    f. işçiyə, qulluqçuya yaxşı baxan

    Полностью »
  • ÇAKƏRZADƏ

    f. quldan doğulmuş, kölə nəslindən olan

    Полностью »
  • ÇAKGİRİBAN

    f. yaxası cırıq

    Полностью »
  • ÇAKİ

    f. kiçik cib bıçağı

    Полностью »
  • ÇALAK

    f. əsli a. cəld, çevik, becid

    Полностью »
  • ÇAPUK

    f. əsli a. cəld, iti, yeyin

    Полностью »
  • ÇAPUKSEYR

    f. və ə. cəld yeriyən, qıvraq

    Полностью »
  • ÇAPUKSÜVAR

    f. iti gedən süvari

    Полностью »
  • ÇAR

    f. bax çəhar

    Полностью »
  • ÇARÇUBƏ

    f. çərçivə

    Полностью »
  • ÇARƏ

    f. əlac, tədbir

    Полностью »
  • ÇARƏGƏR

    f. çarə bilən, tədbir edən, çıxış yolu tapan

    Полностью »
  • ÇARƏSAZ

    f. çarə edən, tədbir görən

    Полностью »
  • ÇARGAV

    f. dörd öküz qoşulmuş araba, cüt və s

    Полностью »
  • ÇARGUŞƏ

    f. 1) dörd bucaq, dörd tərəf; 2) dördbucaqlı, dördkünclü, dördtinli

    Полностью »
  • ÇARGÜL

    f. dördkünc, dördbucaq

    Полностью »
  • ÇARMIX

    ÇARMIX, ÇARMİX f. 1) müqəssirin iki əl və iki ayağını bağlamaq üçün işlədilən xüsusi cəza aləti; 2) müqəssirin iki əl və iki ayağını divara mıxlamaqda

    Полностью »
  • ÇARMİX

    ÇARMIX, ÇARMİX f. 1) müqəssirin iki əl və iki ayağını bağlamaq üçün işlədilən xüsusi cəza aləti; 2) müqəssirin iki əl və iki ayağını divara mıxlamaqda

    Полностью »
  • ÇARNAÇAR

    f. bax çarü naçar

    Полностью »
  • ÇARPA

    f. dördayaqlı (heyvan), mal-qara

    Полностью »
  • ÇARPARƏ

    f. 1) müqəssirin iki əl və iki ayağını dörd arabaya və ya dörd heyvana bağlayaraq, dörd parça etməklə ölüm cəzası; 2) rəqs zamanı barmaqlara taxılıb ç

    Полностью »
  • ÇARSU

    ÇARSU(Y) f. 1) dörd yan, dörd tərəf; 2) dörd yandan küçəsi olan meydan; 3) iki tərəfində dükanlar olan üstüörtülü və ya açıq bazar

    Полностью »
  • ÇARSUBAZAR

    f. bax carsu (3-cü mənada)

    Полностью »
  • ÇARSUY

    ÇARSU(Y) f. 1) dörd yan, dörd tərəf; 2) dörd yandan küçəsi olan meydan; 3) iki tərəfində dükanlar olan üstüörtülü və ya açıq bazar

    Полностью »
  • ÇARŞƏNBƏ

    f. bax çəharşənbə

    Полностью »
  • ÇARTAQ

    f. və ə. 1) dörd tağı olan ev; 2) talvar, çardaq; 3) m. göy, səma

    Полностью »
  • ÇARTƏB

    ÇARTƏB’ f. və ə. dörd ünsür (qədim tibb elminə görə, insan bədənində olan dörd maye: qan, bəlğəm, xilt, sifraq)

    Полностью »
  • ÇARÜ NAÇAR

    f. istər-istəməz, əlacsız

    Полностью »
  • ÇARÜNSÜR

    f. və ə. dörd ünsür (qədimdə tərkibcə sadə sayılan su, od, hava, torpaq)

    Полностью »
  • ÇARVADAR

    f. 1) mal-qara alverçisi; 2) minik heyvanını kirayə verən adam

    Полностью »
  • ÇARYAR

    f. dörd yoldaş (Məhəmməd peyğəmbərin ən yaxın silahdaşları Əbubəkr, Ömər, Osman, Əli nəzərdə tutulur)

    Полностью »
  • ÇAŞNİ

    f. 1) ləzzət, dad; 2) bir şeyin dadını bilmək üçün ağıza alınan miqdar; nümunə

    Полностью »
  • ÇAŞNİGİR

    f. hökmdarların yeməyini dadmaqla onun zərərsiz olduğunu müəyyənləşdirən adam

    Полностью »
  • ÇE

    ÇE1 f. fars və əski Azərbaycan əlifbalarında hərfinin adı. ÇE2 f. bax çi

    Полностью »
  • ÇEHEL

    f. qırx

    Полностью »
  • ÇEŞM

    f. 1) göz; 2) m. sevimli. Çeşmi-qeyrət «qeyrət gözü» m. namus, qeyrət; çeşmi-çirağ «çırağın gözü» m. əziz, göz bəbəyi qədər sevimli

    Полностью »