ə. və f. ibadət edən.
ə. və f. ibadət edən.
I сущ. богомолец, богомол, богомолка (лицо, которое много и усердно молится) II прил. богомольный, набожный
Полностью »is. və sif. [ər. ibadət və fars. …kar] İbadət edən, səcdə edən, səcdəedici. [Ərən:] Mariqeri diz çökərək Sfinks heykəlinin üst səkisində oturan bir qı
Полностью »