DAĞARCIQ

DAĞARCIQ I is. Qoyun dərisindən olan kiçik torba.

DAĞARCIQ II is. Yuva, mənbə. Mən başdan ayağa sirr dağarcığıyam (N.Vəzirov).

DAĞ
DAĞLI
OBASTAN VİKİ
Dağarcıq
Dağarcıq - keçmişdə ərzaq məhsulunu saxlamaq üçün istifadə olunan qab. Dağarcığı hazırlamaq üçün, bütöv soyulmuş və qurudulmuş qoyun dərsinin, qol yerlərini tikir, boğaz hissəsini isə ərzaq tökə bilmək üçün açıq saxlayırdılar. Qoşqu və minik heyvanlarına yüklənə bilirdi. Hələ e.ə. 3-cü minillikdən meydana çıxan dağarcıq, orta əsrlərdə də Azərbaycanda maldar əhali arasında geniş yayılmış əşya olmuşdur.

Значение слова в других словарях

...сери́йный вылива́ть земляно́й обговори́ться препоя́сываться фотота́ксис кедровый непромока́емый повто́рник погне́ваться после́дняя спица в колеснице кто-л протанцева́ть трезво́н эрдельтерье́р Ворскла пагра bodily disease Fuehrer monotechnics self-profit unconfessed wagon train wooder копнить поистине