KEÇİCİ

KEÇİCİ I sif. Müvəqqəti, ötəri, ötüb-keçən. Yox, Cəlal, bu qədər hissə qapılmaq; Gəncliyin keçici hissidir, ancaq (S.Vurğun).

KEÇİCİ II sif. Sirayət edən, birindən digərinə keçən. Sarılıq keçici xəstəlikdir.

KAR
KEÇİNMƏK

Значение слова в других словарях

возде́ть конфуциа́нство марина́д облегча́ть распу́чить респекта́бельный самопря́лка сго́вор спи́сок адыге́йка беляши́ интерье́рный конформи́стка попаха́ть табуизи́рование вор cap'n car wash heterosexuality Niigata outdrew Porto-Novo radiolysis separation payment trophied