Русско-азербайджанский словарь

  • ЭОЗОЙСКИЙ

    прил. geol. eozoy -i[-ı]; эозойская эра eozoy erası (paleozoy erasından qabaqkı geoloji era)

    Полностью »
  • ЭОЛИТ

    м arxeol. eolit (1. daş dövrünün ən qədim mərhələsi; 2. bu dövrə aid ibtidai daş alət)

    Полностью »
  • ЭОЛИТОВЫЙ

    прил. arxeol. eolit -i[-ı], eolit dövrünə aid olan

    Полностью »
  • ЭОЛОВЫЙ

    прил. geol. eol; külək fəaliyyəti nəticəsində əmələ gələn; эоловые отложения eol çöküntüləri; ◊ эолова арфа eol arfası (damardan simlər çəkilmiş taxta

    Полностью »
  • ЭПАТАЖ

    м rüsvayçılıq, biabırçılıq

    Полностью »
  • ЭПАТИРОВАТЬ

    сов. и несов. heyrətə salmaq, təəccübləndirmək, çıxılmaz vəziyyətə salmaq (öz rüsvayçı hərəkəti ilə)

    Полностью »
  • ЭПАТИРОВАТЬСЯ

    несов. heyrətə salınmaq, təəccübləndirilmək, çıxılmaz vəziyyətə salınmaq

    Полностью »
  • ЭПЕНТЕЗА

    ж dilç. epenteza (sözün ortasına səs daxil edilməsi)

    Полностью »
  • ЭПЕНТЕТИЧЕСКИЙ

    прил. dilç. epentetik; эпентетический звук epentetik səs (məc. любить, люблю və s.)

    Полностью »
  • ЭПИГОН

    м epiqon, təqlidçi (özünün müstəqil yaradıcılıq siması olmayıb, hər hansı bir bədii, ədəbi, elmi və başqa cərəyanı təqlid edən adam)

    Полностью »
  • ЭПИГОНСКИЙ

    прил. epiqon -i[-ı]

    Полностью »
  • ЭПИГОНСТВО

    ср мн. нет epiqonluq, təqlidçilik

    Полностью »
  • ЭПИГРАММА

    ж 1. epiqram (qədim yunanlarda: qəbir daşında, ictimai binalarda və s. yadigarlıq yazı); 2. həcv

    Полностью »
  • ЭПИГРАММАТИСТ

    м həcvyazan, həcvçi

    Полностью »
  • ЭПИГРАММАТИЧЕСКИЙ

    прил. 1. həçv -i[-ı]; эпиграмматический стиль həcv üslubu; 2. məc. acı, istehzalı

    Полностью »
  • ЭПИГРАФ

    м epiqraf (1. qədim yunanlarda: kitabə, qəbir daşları üzərində yazı, 2. bir əsərin başında və ya onun ayrı-ayrı fəsillərinin başında yazılan qısaca mə

    Полностью »
  • ЭПИГРАФИКА

    ж epiqrafika (qədim kitabələri tədqiq etməklə məşğul olan yardımçı tarix elmi)

    Полностью »
  • ЭПИГРАФИСТ

    м epiqrafçı (epiqrafika mütəxəssisi)

    Полностью »
  • ЭПИГРАФИЧЕСКИЙ

    прил. epiqraf(ika) -i[-ı]

    Полностью »
  • ЭПИДЕМИОЛОГ

    м tib. epidemioloq (epidemiologiya mütəxəssisi)

    Полностью »
  • ЭПИДЕМИОЛОГИЧЕСКИЙ

    прил. epidemiologiya -i[-ı], epidemioloji; эпидемиологическая лаборатория epidemiologiya laboratoriyası

    Полностью »
  • ЭПИДЕМИОЛОГИЯ

    ж tib. epidemiologiya (yoluxucu xəstəliklərin törəyib yayılmasından və onların qarşısını alma üsullarından bəhs edən elm)

    Полностью »
  • ЭПИДЕМИЧЕСКИЙ

    прил. yoluxma, yoluxucu; эпидемические болезни yoluxma (yoluxucu) xəstəliklər

    Полностью »
  • ЭПИДЕМИЯ

    ж epidemiya (hər hansı bir yoluxucu xəstəliyin geniş yayılması)

    Полностью »
  • ЭПИДЕРМА

    ж мн. нет epiderma (1. anat. heyvan dərisinin üst qatı; 2. bot. bəzi bitkilərin örtük toxuması)

    Полностью »
  • ЭПИДЕРМИС

    м мн. нет bax эпидерма

    Полностью »
  • ЭПИДИАСКОП

    м xüs. epidiaskop (həm şəffaf, həm də şəffaf olmayan şəkilləri ekranda göstərmək üçün optik cihaz)

    Полностью »
  • ЭПИЗОД

    м epizod (1. hadisə, təsadüf, ittifaq, vəqə: 2. məc. səhnə; 3. ədəb. bir ədəbi əsərin az-çox müstəqil olan ayrı bir parçası)

    Полностью »
  • ЭПИЗОДИЧЕСКИЙ

    прил. epizodik, təsadüfi

    Полностью »
  • ЭПИЗОДИЧНОСТЬ

    ж мн. нет epizodiklik, təsadüfilik

    Полностью »
  • ЭПИЗОДИЧНЫЙ

    bax эпизодический

    Полностью »
  • ЭПИЗООТИЧЕСКИЙ

    прил. bayt. epizootik; эпизоотические болезни epizootik xəstəliklər (bax эпизоотия)

    Полностью »
  • ЭПИЗООТИЯ

    ж bayt. epizootiya (qaramalın hamısının eyni zamanda yoluxucu xəstəliyə tutulması, heyvanlara azar düşmə)

    Полностью »
  • ЭПИЗООТОЛОГИЯ

    ж epizootologiya (kənd təsərrüfatı heyvanlarının yoluxucu xəstəliklərini öyrənən və onlarla mübarizə üsulları ilə məşğul olan elm)

    Полностью »
  • ЭПИК

    м ədəb. epik əsərlər yazan müəllif

    Полностью »
  • ЭПИКА

    ж мн. нет ədəb. epika, epik şeirlər, epik əsərlər

    Полностью »
  • ЭПИКАРД

    ЭПИКАРД, ЭПИКАРДИЙ м anat. epikard (ürəyin xarici qişası)

    Полностью »
  • ЭПИКАРДИЙ

    ЭПИКАРД, ЭПИКАРДИЙ м anat. epikard (ürəyin xarici qişası)

    Полностью »
  • ЭПИКАРДИТ

    м мн. нет tib. epikardit (ürəyin xarici qişasının iltihabı)

    Полностью »
  • ЭПИКРИЗ

    м tib. epikriz (xəstəlik tarixi vərəqinin axırında yazılan, xəstəlik haqqında axırıncı nəticə, qərar)

    Полностью »
  • ЭПИКУРЕЕЦ

    м (мн. эпикурейцы) 1. fəls. epikürçü (Epikürfəlsəfəsi tərəfdarı); 2. məc. zövq və nəşəni hər şeydən üstün tutan adam, kefcil, işrətpərəst

    Полностью »
  • ЭПИКУРЕИЗМ

    м мн. нет epikürçülük (1. qədim yunan materialist filosofu Epikürün dinə qarşı yönəldilmiş fəlsəfi nəzəriyyəsi; 2

    Полностью »
  • ЭПИКУРЕЙСКИЙ

    прил. epikürçü(lük)

    Полностью »
  • ЭПИКУРЕЙСТВО

    ср мн. нет bax эпикуреизм 2-ci mənada

    Полностью »
  • ЭПИЛЕПСИЯ

    ж мн. нет tib. epilepsiya (özündəngetmə xəstəliyinin bir növü)

    Полностью »
  • ЭПИЛЕПТИК

    м tib. epileptik (epilepsiya xəstəliyi olan adam)

    Полностью »
  • ЭПИЛЕПТИЧЕСКИЙ

    прил. tib. epileptika -i[-ı], epileptik

    Полностью »
  • ЭПИЛОГ

    м 1. ədəb. epiloq (ədəbi əsərdə: qəhrəmanların sonrakı taleyindən xəbər verən son fəsil) 2. məc. son, xatəmə

    Полностью »
  • ЭПИСКОП

    м fiz. episkop (tutqun şəkilləri və ya cisimləri işıq vasitəsilə ekranda göstərmək üçün optik cihaz)

    Полностью »
  • ЭПИСТОЛА

    ж köhn. epistola, namə, məktub; məktub şəklində ədəbi əsər

    Полностью »