ШИНА
шин (чархунал акьалждай ракьун ва я резиндин банд).
ж şin (1. təkər qurşağı; təkərin üstünə çəkilən dəmir və ya rezin çənbər 2. tib. bədənin bintlənmiş yerinin tərpənməməsi üçün sarğının içinə qoyulan l
Полностью »-ы; ж. (нем. Schiene) см. тж. шинный 1) Металлический обруч, надеваемый на обод колеса. Железные шины. Починить шину. 2) Резиновый обруч или наполненная сжатым воздухом специальная оболочка, надеваемы
Полностью »