несов. 1. həll etmək, sərəncam vermək; qərar vermək, idarə etmək; 2. məh. başa çatdırmaq, qurtarmaq
несов. həll olunmaq; başa çatdırılmaq, başa yetmək, qurtarmaq
bax вершок 2-ci mənada
прил. bir verşokluq
м köhn. məh. bax всадник
м köhn. 1. verşok, gireh (4,4 sm-ə bərabər uzunluq ölçüsü); 2. üst (bir şeyin üst hissəsi)
м (мн. веса) 1. çəki, ağırlıq; 2. məc. nüfuz, hörmət, etibar; ◊ на вес золота qızıl qiymətinə; на весу asılı, asılı vəziyyətdə; прибавить в весе çəkis
несов. sevinmək, şadlanmaq, ürəyi açılmaq, könlü açılmaq
несов. şənləndirmək, ürəyini açmaq, könlünü açmaq, əyləndirmək, güldürmək
несов. eylənmək, kef çəkmək; dilxoşluq etmək
нареч. şən, şad, şadyana, sevincək; sevinə-sevinə
ср 1. şadlıq, şenlik, nəşə; 2. əyləncə
весло söz. sif.; avarlı; весельная лодка avarlı qayıq
м dan. şən, zarafatçı; xoştəbiət adam, xoşsöhbət, məzəli, kefcil (adam)
прил. : веселящий газ kim. nəşələndırici qaz
весна söz. sif.; весенний день yaz günü
ж xüs. kürəkcik (məhlul qarışdırmaq üçün)
ж şuxluq, şənlik, sevinclilik, dilxoşluq, nəşəlilik
прил. sevincli, şad, şən, şux, xoştebiət; nəşəli
несов. 1. çəkmək (tərəzidə); 2. gəlmək; чемодан весит 10 кг çamadan 10 kq gəlir; 3. bax вешать 1-ci mənada
ед. нет dan. kiçik tərəzi
прил. 1. ağır, qurs; 2. məc. tutarlı, əsaslı, inandırıcı, mötəbər, ciddi; веский довод tutarlı dəlil
нареч. 1. bərk, 2. məc. inandırıcı surətdə, qəti (şəkildə)
ж мн. нет 1. bərklik, ağırlıq; 2. məc. inandırıcılıq, qətiyyət, qətilik, tutarlılıq
ср (мн. вёсла) avar, kürək
ж (мн. вёсны) yaz, bahar
bax веснушчатый
ж dan. yaz şumu
ВЕСНОЙ, ВЕСНОЮ нареч. yazda, baharda
мн. (ед. веснушка ж) çil (dəridə, üzdə)
прил. çil, çil-çil; веснушчатое лицо çil-çil üz
ж 1. etn. bahar nəğməsi; 2. titrətmə, qızdırma; 3. zool. yazböcəyi
1. весы söz. sif. ; весовая гиря çəki daşı; 2. çəki ilə satılan; весовой товар çəki ilə satılan mal
м tərəziçi, qapançı
ж tərəziçi, qapançı qadın (qız)
ж мн. нет 1. çəkisi (ağırlığı) olma; 2. sanballı, tutarlı (dəlil, töhfə və s.)
прил. 1. çəkisi olan, ağırlığı olan
м dəniz. 1. qərb, günbatan; 2. qərb küləyi
ж vestalka (1. qədim Roma əfsanələrində: kahinə; 2. qarımış bakirə qız)
несов. 1. aparmaq; 2. gəzdirmək, çəkib aparmaq, əlindən tutub aparmaq, bələdçilik etmək; 3. başçılıq etmək, idarə etmək, yönəltmək; 4
прил. anat. vestibulyar; вестибулярная система vestibulyar sistem (əsəb sisteminin vestibulyar aparatı idarə edən hissəsi); вестибулярный аппарат vest
м vestibül (ictimai binaların içəri girəcəyində geniş yer, dəhliz)
нареч. məh. əlbəttə, söz yox, məlum şeydir
несов. 1. aparılmaq; 2. gətirilmək; 3. idarə olunmaq; 4. saxlanılmaq, olmaq, mövcud olmaq; 5. təsadüf edilmək, tapılmaq; 6
м 1. xəbərgətirən, xəbərverən, müjdəçi; carçı; 2. xəbərlər (məcmuə adı)
ж xəbərgətirən, xəbərverən qadın (qız); müjdəçi, carçı qadın (qız)
ВЕСТОВОЙ I прил. köhn. xəbərverici, xəbərverən, siqnalverici, siqnalverən. ВЕСТОВОЙ II м vestovoy; çapar
м 1. köhn. bax вестник 1-ci mənada; 2. xəbərçi, qeybətçi, sözgəzdirən
ж 1. xəbərgətirən, xəbərveren qadın (qız); 2. qeybətçi, sözgəzdirən, xəbərçi qadın (qız)