ж tib. inhalyasiya (buxar, qaz və ya toz halına salınmış maye və ya maddələrlə nəfəs alma vasitəsilə müalicə)
м xüs. inqrediyent (mürəkkəb bir maddə və ya qatışığın tərkib hissəsi)
м (мн. ингуши) inquş
ж inquş qadın (qız)
прил. inquş -i[-ı]; ингушский язык inquş-dili
несов. məh. bax заиндевать
м (мн. индейцы) hindi (Amerikanın ilk yerli əhalisi olan tayfalara verilən ümumi ad)
индеец söz. sif.; индейские племена hindi tayfaları; ◊ индейский петух loş, hind xoruzu
м 1. siyahı, cədvəl, göstərici; индекс выходящих книг çıxan kitabların siyahısı; 2. iqt. indeks (hər hansı bir iqtisadi hadisənin ardıcıl dəyişmələrin
м xüs. indeksator (indeks düzəltməklə məşğul olan adam)
ж xüs. indeks düzəltmə (bax индекс 1-ci mənada)
индекс söz. sif
м мн. нет fəls. indeterminizm (təbiət və cəmiyyətdə qanunauyğunluğu. və səbəbiyyəti inkar edən idealist fəlsəfi cərəyan)
м fəls. indeterminist (indeterminizm tərəfdarı)
fəls. индетерминизм söz. sif
м hindşünas (hind dilləri mütəxəssisi, hind dilləri alimi)
ж мн. нет hindşünaslıq (hind dillərinin tədqiqi)
ж 1. hindi qadın (qız); 2. bax индеец
м individ, fərd (bax индивидуум)
ж мн. нет fərdiləşdir(il)mə, fərdi əlamətlərinə görə ayırma (ayrılma), fərdlərə gərə təyin etmə (edilmə)
сов. и несов. fərdiləşdirmək, fərdi əlamətlərə görə ayırmaq
сов. и несов. fərdiləşmək, fərdi əlamətlərə görə ayrılmaq
м мн. нет fərdiyyətçilik 1. fəls. tarixi və ictimai hadisələri xalqların, kütlələrin, siniflərin fəaliyyətinin nəticəsi deyil, ayrı-ayrı şəxslərin, fə
м fərdiyyətçi
1. fəls. индивидуализм söz. sif.; индивидуалистическая философия fərdiyyətçi fəlsəfə; 2. şəxsi (fərdiyyətçilik) nöqteyi-nəzərdən; индивидуалистический
прил. bax индивидуалистический 2-ci mənada
ж fərdiyyətçi qadın (qız)
индивидуалист söz. sif.; fərdiyyətçi
нареч. şəxsən, fərdi (olaraq), xüsusi surətdə, təkbaşına
ж мн. нет fərdiyyət, şəxsiyyət
прил. 1. fərdi, şəxsi, индивидуальное качество fərdi xüsusiyyət; 2. tək-tək, ayrı-ayrılıqda; ◊ индивидуальный перевязочный пакет tib
м 1. individuum (müstəqil yaşayan canlı orqanizm və ya bitki); 2. fərd, şəxs, nəfər
И́НДИГО, ИНДИ́ГО ср нескл. indiqo (1. tünd sürməyi boyaq; 2. bot. həmin boyaq hasil edilən tropik bitki)
прил. 1. indiqo -i[-ı]; индиговое производство indiqo istehsalı; 2. sürməyi, indiqo rəngli
м (мн. индийцы) hindli
м kim. indium (aztapılan gümüşü-ağ kimyəvi element)
ж 1. hindli qadın (qız); 2. bax индиец
Индия və индийцы söz. sif
м xüs. indikator (1. buxar maşınlarının silindrlərində təzyiqi ölçən cihaz; 2. kimyəvi reaksiyanın qurtardığını göstərən maddə; reaktiv)
xüs. индикатор söz. sif.; ◊ индикаторная сила tex. indikator qüvvəsi (mühərrikin silindrində qazların əmələ gətirdiyi qüvvə)
м tar. indikt (qədimdə: tarixi hesablamaq üçün bir vahid kimi qəbul edilən 15 illik dövr)
м мн. нет laqeydlik, qeydsizlik, etinasızlıq, soyuqluq
нареч. laqeyd, qeydsiz, etinasız, maraqsız, soyuq; индифферентно относиться к делу işə laqeyd baxmaq (yanaşmaq)
ж мн. нет qayğısızlıq, qeydsizlik, laqeydlik, etinasızlıq, soyuqluq, maraqlanmama, maraq göstərməmə
прил. qayğısız, qeydsiz, laqeyd, etinasız
м dilç. Hind-Avropa dilləri mütəxəssisi
ж dilç. Hind-Avropa dillərini müqayisəli-tarixi üsulla tədqiq edən elm
прил. Hind-Avropa -i[-ı]; индоевропейские языки dilç. Hind-Avropa dilləri
мн. (ед. индоевропеец м) hind-avropalılar (Hind-Avropa dillərində danışan xalqlar)
м hindşünas