прил. 1. kök, tosqun; 2. qüvvətli, münbit, məhsuldar, bərəkətli (torpaq); 3. şirəli, sıx (ot)
ТУШ I ж tuş (qısa təbrik musiqisi). ТУШ II м tuş (bilyard oyununda: bilmədən, təsadüfən şara toxunma)
ж 1. cəmdək; 2. yekəcəmdək, cüssəli adam
ср нескл. tuşe (1. mus. çalarkən musiqi alətinə toxunma tərzi; 2. idm. güləşdə kürəyi yerə dəymə, basılma)
прил. xüs. tuş -i[-ı]; тушевальный карандаш tuş karandaşı
м xüs. tuşlayan (bax тушевание)
ж tuşlayıcı qadın (qız)
ср мн. нет xüs. tuşlama, tuşlanma, tuş çəkmə (çəkilmə); kölgə vermə (şəkilə)
ТУШЕВАТЬ I несов. xüs. tuşlamaq, tuş çəkmək, tuş vurmaq, kölgə vermək (şəkilə). ТУШЕВАТЬ II несов. bilmədən toxunmaq (bilyard oyununda şara)
ТУШЕВАТЬСЯ I несов. dan. çaşmaq, özünü itirmək, karıxmaq. ТУШЕВАТЬСЯ II несов. xüs. tuşlanmaq, tuş çəkilmək, tuş vurulmaq, kölgə verilmək (şəkilə)
прил. 1. tuş -i[-ı]; тушевые чернила tuş mürəkkəbi; 2. xüs. tuşla çəkilmiş (şəkil)
ТУШЕНИЕ I ср мн. нет söndürmə, söndürülmə, keçirmə. ТУШЕНИЕ II ср мн. нет pört(lət)mə, buğda bişirmə (bişirilmə)
ТУШЁВАННЫЙ I прич. xüs. tuşlanmış, tuş çəkilmiş, kölgə verilmiş (şəkil). ТУШЁВАННЫЙ II прич. idm. bilmədən toxunulmuş (bax тушевать II)
ж мн. нет xüs. 1. tuşlama, tuşlanma, tuş vurma (vurulma), tuş çəkmə (şəkilə); 2. tuş, kölgə, cizgilər
ж dan. konservlənmiş pörtülmüş ət
прич. söndürülmüş, keçirilmiş
прил. pörtlədilmiş, pörtülmüş, buğda bişirilmiş, öz suyunda bişirilmiş
ж xüs. 1. köz qaraldan qab; 2. bax гасильник
прил. xüs. söndürücü
сов. и несов. kürəyini yerə vurmaq (güləşmədə)
м xüs. tuşçu (litoqrafiya daşında originaldan surət çıxardan usta)
ТУШИТЬ I несов. 1. söndürmək, keçirmək; 2. məc. yatırmaq; тушить гнев acığını yatırtmaq; 3. məc. yol verməmək, mane olmaq, boğmaq
ТУШИТЬСЯ I несов. söndürülmək, keçirilmək. ТУШИТЬСЯ II несов. pörtlədilmək, buğda bişirilmək
ж 1. туша (1-ci mənada) söz. kiç.; 2. xüs. içi təmizlənmiş balıq
м zool. ərəbdovşanı
ж мн. нет tuş (rəsm, cizgi, yazı və s. üçün qara və başqa rəngli akvarel mürəkkəb)
м dəniz. tuer (1. gəmini dartıb çəkmək üçün çayın və kanalın dibinə buraxılan zəncir; 2. bu zəncir vasitəsilə hərəkət edən gəmi)
прил. dəniz. tuer -i[-ı]
ж bot. tuya, mazı ağacı
ср мн. нет köhn. cidd-cəhd, şey, qeyrət
нареч. diqqətlə, səliqə ilə, əsaslı surətdə, incədən-incəyə
ж мн. нет 1. diqqət, səliqə, mükəmməllik; 2. çalışqanlıq
прил. 1. diqqətli, səliqəli, çalışqanlıqla, səylə yerinə yetirilmiş; 2. mükəmməl, əsaslı, dəqiq, incədən-incəyə
ср мн. нет zəiflik, tabsızlıq, taqətsizlik, üzgünlük
ж zəiflik, tabsızlıq, üzgünlük
прил. zəif, tabsız, taqətsiz, üzgün, əldən düşmüş
ср мн. нет şöhrətpərəstlik, şöhrət düşkünlüyü; məğrurluq
несов. köhn. şöhrətpərəstlik etmək; boş yerə bir işi şöhrət üçün etmək, öyünmək, lovğalıq etmək
ж мн. нет şöhrətpərəstlik, şöhrət düşkünlüyü, məğrurluq
прил. şöhrətpərəst, lovğa
ж мн. нет köhn. əbəslik, bihudəlik, mənasızlıq, faydasızlıq, səmərəsizlik
нареч. əbəs yerə, bihudə, səmərəsiz, nahaq
ж мн. нет faydasızlıq, bihudəlik, mənasızlıq, səmərəsizlik
прил. boş, bihudə, əbəs, mənasız, səmərəsiz, nəticəsiz; тщетные надежды boş (bihudə) ümidlər; усилия врачей оказались тщетными həkimlərin səyi heç bir
несов. köhn. əlləşmək çalışmaq, cidd-cəhd etmək, səy etmək
мест. sən; ◊ быть на ты (с кем-н); говорить кому ты sənli-mənli olmaq (yaxşı tanımaq, yaxın olmaq); вишь ты bax вишь; ишь ты bax ишь; вот тебе! bax во
в знач. сказ. dan. 1. dəydi; 2. vurdu; bir dürtmə vurdu
ТЫКАНЬЕ I ср мн. нет dan. 1. dürtmə; 2. sancma, soxma, batırma; 3. vurma. ТЫКАНЬЕ II ср мн. нет dan. “siz” əvəzində “sən” demə
ТЫКАТЬ I несов. dan. dürtmək; soxmaq; 2. sancmaq, batırmaq; 3. vurmaq; 4. göstərmək; hamı onu barmaqla göstərir; ◊ тыкать в нос (в глаза) (кому-н
ТЫКАТЬСЯ I несов. dan. 1. dürtülmək, tıxanmaq, özünü vurmaq, özünü çarpmaq; 2. veyllənmək, boş-boş vurnuxmaq; ◊ тыкаться носом (məc