мест. sən; ◊ быть на ты (с кем-н); говорить кому ты sənli-mənli olmaq (yaxşı tanımaq, yaxın olmaq); вишь ты bax вишь; ишь ты bax ишь; вот тебе! bax во
в знач. сказ. dan. 1. dəydi; 2. vurdu; bir dürtmə vurdu
ТЫКАНЬЕ I ср мн. нет dan. 1. dürtmə; 2. sancma, soxma, batırma; 3. vurma. ТЫКАНЬЕ II ср мн. нет dan. “siz” əvəzində “sən” demə
ТЫКАТЬ I несов. dan. dürtmək; soxmaq; 2. sancmaq, batırmaq; 3. vurmaq; 4. göstərmək; hamı onu barmaqla göstərir; ◊ тыкать в нос (в глаза) (кому-н
ТЫКАТЬСЯ I несов. dan. 1. dürtülmək, tıxanmaq, özünü vurmaq, özünü çarpmaq; 2. veyllənmək, boş-boş vurnuxmaq; ◊ тыкаться носом (məc
ж qabaq, balqabaq, kudu, boranı
м dan. balqabaqlı xörək
мн. (ед. тыквенное ср) bot. qabaq fəsiləsi
прил. 1. qabaq -i[-ı]; тыквенные семена qabaq toxumu; 2. qabaqlı; тыквенная каша qabaqlı aş
ж dan. qabaq (bir dənəsi)
bax ткнуть
ж dan. тыква söz. kiç. və oxş
м (мн. тылы) 1. (müxtəlif mənalarda) arxa; 2. arxa cəbhə; cəbhə arxası; ◊ в тыл (ударить, зайти) arxadan (vurmaq, girmək)
м arxaçı, cəbhə arxasında (arxa cəbhədə) işləyən, arxada xidmət edən adam
прил. arxa -i[-ı]; arxada olan; тыловые воинские части arxa qoşun hissələri
прил. dal (arxa); dal tərəfdə olan, arxa tərəfdə olan
м (мн. тыны) məh. çəpər, hasar, barı
прил. məh. çəpər -i[-ı]
несов. dan. vurnuxmaq
ср k. t. arxac
ж ceyranotu
м zool. tırtıl (üzüm tənəyinə zərər verən cücü)
м 1. tar. sərkərdə (qədim Rusiyada); 2. tar. yüzbaşı, katda, koxa; 3. etn. ağsaqqal, xan, meclisbaşı (toylarda)
числ. ж 1. min; 2. обычно мн. тысячи minlərlə, minlərcə
прил. minlərcə ağızdan eşidilən; тысячеголосое ура minlərcə ağızdan çıxan ura səsləri
прил. min dəfə (çoxluluq mənasında)
ср 1. minillik; 2. minillik müddət
прил. minillik
м bot. boymadərən, qanotu
мн. (ед. тысяченожка ж) bax многоножка
м 1. minlikçi (normanı min ölçü ilə yerinə yetirən fəhlə, kolxozçu); 2. köhn. dövlətli, varlı
ж minlikçi qadın (qız) (bax тысячник)
прил. 1. mininci; 2. mində bir; тысячная часть mində bir hissə; 3. min manatlıq, min manata deyən; 4
ж məh. yerə sancılmış paya, şax
ж bot. erkəkcik
ТЫЧИНКОВЫЙ, ТЫЧИНОЧНЫЙ прил. bot. erkəkcikli (bitki)
прил. xüs. dikinə qoyulmuş; тычковый кирпич dikinə qoyulmuş kərpic
м dan. 1. dikinə qoyulmuş şey, dik duran şey; 2. dürtmə(k), yumruq; 3. arxit. kəllə; ◊ на тычке naqolay yerdə, narahat yerdə
ТЬМА I ж мн. нет 1. qaranlıq, zülmət; 2. məc. cəhalət, avamlıq; ◊ тьма египетская, тьма кромешная zülmət
межд. dan. tfu, tuf
нескл. ср “t” hərfinin adı
ж araqçın
м tübik (içərisindəyarı maye maddələr saxlamaq üçün yumşaq borucuq)
м tex. tübinq (şaxtalarda, tunellərdə suyu buraxmamaq üçün qoyulan böyük diametrli çuqun halqa)
прил. tübinq -i[-ı]
м xüs. tübinqçi, tübinq mütəxəssisi
ТЮК I м tay; тюк хлопка bir tay pambıq. ТЮК II в знач. сказ. dan. tıqqıldatdı, taqqıldatdı
несов. dan. 1. bax тукать; 2. kəsmək, yarmaq, yavaşca vurmaq
dan. bax тукаться