ж tar. 1. qrivna (təxminən bir girvənkə qızıl və ya gümüş - qədim Rusiyada pul vahidi); 2. qızıl (gümüş) boyunbağı (qədim Rusiyada); 3
прил. köhn. yüngül, ədəbsiz, qeyri-ciddi, nalayiq
bax грегорианский
ж tar. qədim Rusiyada: knyaz sarayında əsgərlərin yaşadığı bina
bax гридница
м и ж tar. qrid (qədim Rusiyada: knyaz dmjinası və bu drujinanın əsgərləri)
м qrilyaj (fındıqlı və ya badamlı konfet növü)
м qrim
ж 1. ağız-burnunu əymə, üzgözünü büzüşdürmə; 2. mimika; 3. məc. I eybəcərlik
м dan. ağız-burnunu əyən, üz-gözünü büzüşdürən (adam); özünü əzib-büzən adam
ср 1. ağız-burun əymə, üz-gözünü büzüşdürmə; 2. özünü əzmə, əzilib-büzülmə
несов. 1. ağız-burun əymək, üz-gözünü büzüşdürmək; 2. özünü əzmək, özünü əzib-büzmək
м qrimçi, qrim edən (teatr işçisi)
прил. 1. qrim -i[-ı]; гримерные принадлежности qrim ləvazimatı; 2. в знач. сущ. гримерная ж qrim otağı
прил. dan. qrimçi -i[-ı]
ж qrimçi qadın (qız)
прил. qrim(ləmə) -i[-ı]; гримировальные карандаши qrim karandaşları
ср qrimlə(n)mə, qrim çək(il)mə
прич. qrimlənmiş, qrim çəkilmiş
несов. qrimiəmək, qrim çəkmək
несов. qrimlənmək
ж qrimləmə, qrim çəkmə, qrimlənmə
м tib. qrip
tib. 1. грипп söz. sif.; 2. qripli
ГРИФ I м qrif (1. antik əfsanələrdə: qartal başlı, aslan bədənli, qanadlı əjdaha; 2. zool. keçəl kərkəs)
м qrifel, daşqələm
грифель söz. sif.; грифельная доска qrifel taxtası
м qrifon (1. bax гриф I 1-ci mənada; 2. daşda həkk edilmiş qrif (bax гриф I 1-ci mənada); 3. zool. uzuntüklü (ov iti cinsi); 4
м 1. tabut; 2. qəbir, gor; ◊ вогнать (вколотить, свести) в гроб öldürmək, ölümünə səbəb olmaq; стоять одной ногой в гробу bir ayağı gorda, bir ayağı e
гроб söz. kiç
ж məqbərə, sərdaba, qəbir, türbə
гроб söz. sif.; ◊ до гробовой доски ölünceyə qədər; гробовое молчание (гробовая тишина) tam sükut; гробовой голос boğuq və kədərli səs
м tabutçu, tabut qayıran usta
м 1. köhn. qəbirqazan; 2. məc. iynə ilə gör qazan, goreşən (qədim qazıntıları öyrənməklə məşğul olub, ümumi əhəmiyyəti olan işlərlə maraqlanmayan alim
м мн. нет qroq (isti şərbət qarışdırılan araq və ya rom)
ж (мн. грозы); 1. tufan; 2. məc. afət, bəla, dəhşət; qənim
прил. salxımaoxşar, salxımşəkilli
ж salxım
несов. 1. hədələmək, qorxutmaq; 2. ...qorxusu olmaq, ...təhlükəsi olmaq; скала грозиг обвалом qayanın uçmaq qorxusu var; 3
несов. hədələmək, qorxutmaq
нареч. 1. qəzəblə, hiddətlə, zəhmlə, acıqlı (bir halda); 2. vahiməli, dəhşətli, qorxunc (bir halda)
ж qorxuncluq; dəhşət, vahimə, zəhm
прил. 1. qorxunc, qorxulu, dəhşətli, acıqlı, heybətli, zəhmli, vahiməli; 2. hədələyici, qorxuducu
гроза söz. sif.; ildırımlı; ◊ грозовые тучи qara buludlar
м 1. göy gurultusu; 2. ildırım; 3. gurultu, partıltı; гром канонады top gurultusu; ◊ метать громы и молнии hirsli (qəzəbli) danışmaq, hədələmək, ağzın
ГРОМАДА I ж nəhəng, zorba, çox yekə, iri (şey); громады кораблей nəhəng gəmilər. ГРОМАДА II ж qromada (inqilabdan əvvəl Ukrayna və Belorusiyada torpaq
bax громада I
ж мн. нет böyüklük, nəhənglik, zorbalıq, yekəlik, irilik
прил. çox iri, yekə, çox böyük, zorba, nəhəng
м dan. evyaran oğru; talançı