И́КАНИЕ ср мн. нет dilç. “i”ləşmə (“е” və “я” səslərini “i” kimi tələffüz etmə, məs.: “весна”, əvəzinə “висна”, “кипяток” əvəzinə “кипяток” demə)
И́КАТЬ несов. dilç. “i”ləşdirmək (“е” və “я” səslərini “i” kimi tələffüz etmək). ИКА́ТЬ несов. hıçqırmaq
несов. dan. hıçqırıq tutmaq
однокр. bax икать
однокр. bax икаться
ж dini ikona (xristianlarda: Allahın və yaxud övliyaların şəkli)
икона söz. sif
м dini ikonoborçu (bax иконоборчество)
dini, tar. иконоборец və иконоборчество söz. sif
ср мн. нет dini, tar. ikonoborçuluq (VIII-IX əsrlərdə Vizantiyada meydana çıxmış, ikonalara sitayiş etməyə zidd olan dini cərəyan)
иконография söz. sif
ж мн. нет ikonoqrafiya (1. rəsm və ya heykəltəraşlıq əsərlərində təsvir edilən surətlərin təsvir və tədqiqi; 2
м ikona çəkən
1. иконопись söz. sif. 2. məc. ruhsuz, cansız, müqəvva kimi
ж мн. нет ikona çəkmə (bax икона)
м ikonoskop (televiziyada şəkli uzaqlara verən elektron-şüa borucuğu)
м dini ikonostas (pravoslav kilsəsində: ikonaların asıldığı divar)
ж ikonoteka (müəyyən mövzuya aid şəkillər kolleksiyası)
ж dan. икра (1-ci mənada) söz. kiç
прил. kürü -i[-ı]
м riyaz. ikosaedr (iyirmiüzlü həndəsi cisim)
ж мн. нет hıçqırıq
ИКРА I ж мн. нет 1. kürü; метать икру kürü tökmək; 2. ikra (xırda doğranmış tərəvəzdən hazırlanan yemək)
ж kürü dənəsi
икрина söz. kiç
ИКРИСТЫЙ I прил. kürülü, çox kürüsü olan; икристая рыба çox kürüsü olan balıq. ИКРИСТЫЙ II прил. dan
несов. xüs. kürüləmək, kürü salmaq, kürü tökmək
ср мн. нет xüs. kürüləmə, kürü salma, kürü tökmə
м bax икрометание
мн. (ед. икра ж) baldırlar
м kürü ustası
прил. 1. kürülü; икряная рыба kürülü balıq; 2. kürüdən hazırlanmış
м iks (1. latın əlifbasının iyirmi dördüncü hərfi; 2. riyaz. məlum olmayan və “x” hərfi ilə işarə olunan kəmiyyət; 3
м мн. нет lil; на дне колодца скопилось много ила quyunun dibinə çoxlu lil yığılmışdır
союз 1. ya, və ya, ya da, yaxud; 2. yoxsa; вы придёте или он? siz gələcəksiniz, yoxsa o?
прил. lilli, lil basmış
мн. illiteratlar (hərflərlə verilə bilməyən səslər, məs.: fit, xırıltı, hıçqırıq, ah çəkmə və s.)
м мн. нет fəls. illüzionizm (xarici aləmin illüziyadan-xəyaldan başqa bir şey olmadığını iddia edən, elməzidd fəlsəfi görüş, subyektiv idealizmin ifra
illüzionist (1. fəls. illüzionizm tərəfdarı; 2. sehrbaz, gözbağlayıcı)
fəls. иллюзионизм söz. sif.; иллюзионистическая философия illüzionizm fəlsəfəsi
иллюзионист söz. sif
прил. illüziya -i[-ı]
ж illüziya; xəyal, xülya
ж xəyalilik, qeyri-həqiqilik, qeyri-reallıq, xam xəyallıq
прил. xəyali, aldadıcı, başagəlməz
м illüminator (1. gəminin yan tərəfində kip bağlanan girdə pəncərə; 2. çıraqbanlıq düzəltməklə məşğul olan adam)
мн. tar. illüminatlar (XVIII əsrin 2-ci yarısında Avropada bəzi gizli dini-siyasi cəmiyyətlərin adı)
иллюминация söz. sif
ж çıraqbanlıq, çıraqban
сов. и несов. çıraqban etmək, bəzəmək (işıqlarla)