1. союз lakin, ancaq, amma; 2. в знач. сущ. dan. amma, əngəl; тут есть маленькое но burada balaca bir əmma var
мн. tar. (ед. нобиль м) nobillər, zadəganlar (qədim Romada)
м мн. нет собир. tar. nobilitet; zadəganlar, aristokratlar (qədim Romada)
м novator; yenilikçi, yenilik gətirən, yenilik yaradan, yenilik tətbiq edən
новатор söz. sif
ср мн. нет 1. novatorluq, yenilikçilik; 2. yenilik
прев. ст. к новый ən yeni, lap təzə; yeni, axırıncı
ж novella (1. ədəb. kiçik hekayə; 2. hüq. qanunlar külliyyatına, nizamnaməyə və s. sonradan əlavə edilən yeni qanun)
м ədəb. novellaçı, novella yazan yazıçı (bax новелла 1-ci mənada)
ədəb. новелла söz. sif
ж bax новенький 2-ci mənada
прил. 1. təzə, qəttəzə; 2. bax новичок
НОВЁХОНЬКИЙ, НОВЁШЕНЬКИЙ прил. dan. təzə, lap yeni, qəttəzə
ж yenilik, təzəlik
м 1. tar. Moskva dövlətində: təzəcə dövlət qulluğuna girmiş gənc zadəgan; 2. köhn. bax новичок
НОВИНА́ ж məh. 1. bax новость; 2. xam torpaq; 3. tezə məhsul, ilk məhsul, ilk bar, novbar; 4. giş (sərt kətan)
ж 1. yenilik; 2. yeni sort mal, təzə şey; yeni (çıxmış) kitab; ◊ это ему в новинку onun üçün bu təzədir
м (мн. новички) 1. təzə işçi, təzə şagird; 2. xam, təcrübəsiz, naşı; он новичок в этом деле o, bu işdə xamdır
м yeni əsgər (əsgərliyə yeni alınmış şəxs)
новобранец söz. sif
ж təzəgəlin
ед. нет yeni(cə) evlənmiş ər-arvad
м yeni(cə) evlənmiş kişi
ср yenilik, yeni adət, yeni qayda, yeni dəb
прич. yem qoyulmuş, yeni tətbiq edilmiş (qayda, qanun)
прил. yeni tikilmiş
прил. yeni il -i[-ı]; новогодний праздник yeni il bayramı; новогодний подарок yeni il hədiyyəsi
новый завет söz. sif. (bax завет)
м (мн. новозеландцы) yeni zelandiyalı
ж (мн. новозеландки) yeni zelandiyalı qadın (qız)
новозеландцы və Новая Зеландия söz. sif
прил. yeni ixtira edilmiş
прил. zar. 1. yenicə qayrılmış, yenicə buraxılmış; 2. təzəcə təyin edilmiş, təzəcə vəzifə almış
м (tib.) novokain (keyləşdirmə dərmanı)
новокаин söz. sif.; tərkibində novokain olan
ср 1. təzə ay, hilal; 2. ayın təzə çıxdığı vaxt
прил. 1. təzə modalı, son moda ilə tikilmiş; 2. məc. yenicə, moda olmuş, modaya düşmüş, dəb olmuş
прил. köhn. 1. yenicə ad almış; 2. (dini) yenicə rütbə almış
прил. yenicə məskun olmuş
прил. yeni törəmiş, yeni əmələ gəlmiş
ср 1. yenitörəmə; 2. yeni törəmiş şey (forma, element və s.); новообразования в языке dildə yeni törəmiş formalar (sözlər)
прил. 1. təzə dönmüş, yeni din qəbul etmiş; 2. isteh. yeni əqidə (məslək) qəbul etmiş
прил. təzə tapılmış, yem kəşf edilmiş, yeni açılmış
м yeni köçmüş, yeni köçürülmüş adam
прил. təzə gəlmiş
прил. yeni gəlmiş, təzəcə gəlmiş
прил. 1. təzə doğulmuş, anadan təzəcə olmuş; 2. в знач. сущ. м, новорожденная ж çağa; 3. в знач. сущ
ср мн. нет 1. yeni mənzil; 2. yeni mənzilə köçmək münasibətilə düzəldilən qonaqlıq, yeni mənzil şirnisi
м məh. yenicə köçmüş sakin