прил. tar. sarasin -i[-ı]; ◊ сарацинское (сарачинское) пшено köhn. düyü
САРАЦИНЫ, САРАЧИНЫ мн. (ед. сарацин м, сарацинка ж) tar. sarasinlər (orta əsrdə qərblilərin Afrika müsəlmanlarına verdiyi ad)
м dan. (kiçik) anbar
СЕРДАР, САРДАР м sərdar (bəzi müsəlman ölkələrində: ali baş komandan)
САРДЕЛЬКА I ж sardelka (yoğun sosiska). САРДЕЛЬКА II ж zool. sardelka (xırda balıq)
САРДИНА, САРДИНКА ж zool. sardina (siyənək fəsiləsindən xırda balıq)
прил. sardina -i[-ı]
м miner. sardoniks (qiymətli daş)
прил. acı, istehzalı, rişxəndli; сардонический взгляд istehzalı baxış
ж sarja (astarlıq parça)
прил. sarja -i[-ıj; sarjadan (tikilmiş); саржевая подкладка sarja astar
м sarkazm (acı istehza, kinayə, acı gülüş)
прич. məh. kəməndlə tutulmuş, kəməndə salınmış
сов. məh. kəməndlə tutmaq, kəməndə salmaq
прил. istehzalı, rişxəndli, kinayəli, acı; саркастическая улыбка istehzalı təbəssüm
прил. istehzalı, acı, kinayəli
ж tib. sarkoma (bitişdirici toxumanın bədxassəli şişi)
прил. tib. sarkomalı, sarkoma -i[-i]
м sarkofaq (daş tabut, sərdaba, məqbərə)
прил. tar. sarmat -i[-ı]; сарматские племена sarmat qəbilələri
мн. (ед. сармат м, сарматка ж) tar. sarmatlar (miladdan 2-3 əsr əvvəl Qara dəniz sahili çöllərində yaşamış tayfa)
ж sarpinka (nazik pambıq parça)
прил. sarpinka -i[-ı], sarpinkadan tikilmiş
прил. sarpinka toxuyan
м sarpinkaçı; sarpinka toxuyan (fəhlə)
м zool. sar
ж məh. bax сарыч
м мн. нет 1. şeytan, iblis; 2. ж zool. satana (saqqallı meymun cinsi)
несов. dan. cinlənmək, bərk hirslənmək
м мн. нет satanizm (1. şeytanpərəstlik, iblisə sitayiş; 2. məc. tar. romantiklərdə və dekadentlərdə: şərə baş əymə)
прил. 1. şeytan (iblis) -i[-ı]; 2. məc. dəhşətli, qorxunc, 3. şeytani, iblisanə
bax сатанинский
м 1. astr. peyk; 2. məc. əlaltı, tərəfdar
м satin (parça)
м satinet (satinin nazik növü)
прил. satinet; satinetdən tikilmiş; сатинетовое платье satinet (satinetdən tikilmiş) paltar
прич. xüs. parladılmış, pardaqlanmış, işıldadılmış
сов. и несов. xüs. parlatmaq, pardaqlatmaq, işıldatmaq
несов. xüs. parladılmaq, pardaqlanmaq, işıldadılmaq
м parladıcı, pardaqçı (fəhlə)
прил. satin, satindən tikilmiş; сатиновая рубашка satin köynək
м satir (1. yunan əsatirində: şərab və kef allahı Vakxın əyyaşlıq yoldaşı; 2. məc. əxlaqsız, şəhvətpərəst: 3
ж ədəb. 1. satira, məzhəkə, həcv; 2. məc. istehza, masqara
САТИРИАЗ(ИС) м мн. нет tib. satiriaz (kişilərdə xəstəlik dərəcəsinə çatan ehtiras, şəhvət)
м ədəb. satirik, satiranəvis, satirayazan, məzhəkəçi, məzhəkə yazan, həcv yazan
прил. ədəb. 1. satira -i[-ı]; сатирический стиль satira üslubu; 2. satirik; сатирическое произведение satirik əsər