ср oturacaq; oturulan yer
ж мн. нет k. t. siderasiya, göy gübrə (bəzi göy bitkiləri çevirməklə gübrələmə üsulu)
м miner. siderit (mühüm dəmir filizlərindən biri)
СИДЕТЬ I несов. 1. oturmaq (oturaq vəziyyətdə olmaq), əyləşmək; 2. olmaq, qalmaq, vaxt keçirmək; я сидел месяц в деревне mən bir ay kənddə oldum; 3
несов. безл. : мне не сидится дома evdə otura bilmir(əm), evdə oturmağa qərarı(m) gəlmir; ему не сидится на месте o, yerində otura bilmir, o, yerində
нареч. : сидмя сидеть bax сидень (сиднем сидеть)
: драть (лупить) как Сидорову козу bax коза
м sidr (alma şərabı)
прил. sidr -i[-ı]
прил. 1. oturan, oturmuş; в сидячем положении oturmuş vəziyyətdə; 2. oturaq; сидячий образ жизни oturaq həyat tərzi; 3
СЕЙ (СИЯ, СИЕ) мест. köhn. bu, həmin; на сей раз bu dəfəlik; ◊ сию минуту (секунду) bu dəqiqə, bu saat; по сю пору köhn
ж мн. нет rəss. siyena (tünd-sarı boyaq)
м miner. siyenit (qranitəoxşar, dənəvər, bərk süxur)
прил. siyenit, siyenitli, siyenitdən hazırlanmış
прил. : сиенская земля rəss. bax сиена
прич. məh. çəkilmiş (araq, qatran və s.)
многокр. dan. bax сидеть I 1-ci və 2-ci mənalarda
м сиг söz. kiç
1. zool. çölgöyərçini; 2. göy göyərçin
несов. göyərmək
ж dan. tünd-göylük, göyümtraqlıq
: сизифов труд (сизифова работа) sizif əməyi, sizif işi (yorucu və səmərəsiz iş)
ж zool. məh. bax сиворонка
прил. göyqanad, göy qanadlı
прил. tünd-göy, göm-göy; göyümtraq, kəlağayı (rəng)
м göy göyərçin
несов. 1. dan. axıtmaq; 2. məh. işəmək (uşaqlar haqqında)
м tex. sikkativ (tez quruması üçün lak, əlif yağı və yağlı boyalara qatılan maddə)
СИКОЗ, СИКОЗИС м tib. sikoz (bədənin tük olan hissələrində kiçik irinliklərdən ibarət dəri xəstəliyi)
м bot. 1. firon ənciri (tut fəsiləsindən bərk oduncaqlı və əncirəoxşar yeməli meyvəsi olan ağac); 2. sikomor (platan ağacının bir növü)
м 1. xəbərçi, böhtançı, iftiraçı; 2. zool. sikofant (yaşıl rəngli böcək)
м (hərbi) qəd. yardım, kömək
ж 1. (müxtəlif mənalarda) qüvvə, qüvvət, güc şiddət; сила тока cərəyan şiddəti; 2. zor; 3. iqtidar, qüdrət; 4
м pəhləvan; çox qüvvətli adam
ж pəhləvan qadın (qız)
ж сила (1-ci mənada) söz. kiç. güc, qüvvə
м xüs. silikalsit (tikinti, materialı)
м silikat (1. miner., kim. tərkibində silisium birləşmələri olan mineralların adı; 2. silikatdan qayrılmış məmulatın ümumi adı; şüşə, çini, sement, kə
ж tex. silikatlaşdır(ıl)ma
ср bax силикатизация
прич. tex. silikatlaşdırılmış
сов. и несов. tex. silikatlaşdırmaq
несов. tex. silikatlaşdırılmaq
прил. miner., kim., tex. silikat -i[-ı]; силикатная промышленность silikat sənayesi
прил. silikat -i[-ı]
м xüs. silikatçı (silikat sənayesi işçisi)
мн. kim. miner. silikatlar
м tib. silikoz (mədən fəhlələrinin peşə xəstəliyi)
несов. dan. çalışmaq, əlləşmək, səy etmək, gücənmək