dan. слабый söz. kiç. və oxş
несов. zəifləmək, zəifləşmək, gücdən düşmək
ж мн. нет dan. 1. boş yer, sallaq yer; выбирать слабину ipin boş (sallaq) yerini çəkib bərkitmək; дать слабину boş qoymaq, boşaltmaq (ipi); 2
bax слабина
прил. 1. işlətmə (bağırsaq yolunu açma) -i[-ı]; слабительное средство işlətmə dərmanı; 2. в знач. сущ
несов. 1. безл. qarnı işləmək; 2. işlətmək, qarnı işlətmək (dərman)
несов. dan. 1. bax слабеть; 2. boşalmaq (bədən üzvləri)
нареч. zəif
ср мн. нет iradəsizlik, iradə zəifliyi
прил. iradəsiz, zəif iradəli, iradəsi zəif
прил. köhn. dan. gic, səfeh, ağıldankəm, başıboş
ж мн. нет ciyərlərin zəif olması, ciyər zəifliyi
прил. ciyər(lər)i zəif
ср мн. нет ürəksizlik, qeyrətsizlik, zəiflik, boşluq
прил. ürəksiz, qeyrətsiz, zəif, boş
прил. əsəbi, əsəbləri zəif
прил. zəif inkişaf etmiş, az inkişaf etmiş
ср мн. нет (səhhətcə) zəiflik, gücsüzlük, taqətsizlik
прил. (səhhətcə) zəif, gücsüz, taqətsiz
ж 1. zəiflik; 2. gücsüzlük, cansızlıq, taqətsizlik; 2. məc. dan. meyl, təmayül, adət, azar; театр - его слабость teatr onun azarıdır
м elek. dan. zəif cərəyan texnikası mütəxəssisi
прил. zəif cərəyan texnikası -i[-ı]; слаботочная промышленность zəif cərəyan texnikası sənayesi
прил. xüs. ağzı zəif, dəhnə sevməyən (at)
ср мн. нет ağıl zəifliyi, kəmağıllıq
прил. ağlı zəif, kəmağıl
ж мн. нет ağzıboşluq, zəiflik, iradəsizlik
прил. ağzıboş, zəif xasiyyətli, zəif iradəli, iradəsiz
прил. 1. (müxtəlif mənalarda) zəif; 2. gücsüz, qüvvətsiz; 3. boş, açıq; слабый табак boş tütün; слабый чай açıq çay, rəngsiz çay; 4
ср мн. нет 1. şərəf, şan; орден Славы Şərəf ordeni; 2. ad, şöhrət; хорошая става yaxşı ad; достигнуть славы şöhrət qazanmaq; 3
qəd. bax славянский
прил. mübarəkbadlıq -i[-ı]; şöhrətləndirici, mədhedici
м köhn. mədhiyyəçi, qəsidəçi, məddah
сов. bax лавировать 2-ci mənada
м slavist (slavyan filologiyası mütəxəssisi)
ж мн. нет filol. bax славяноведение
прил. filol. slavistika -i[-ı]
прил. filol. bax славистический
несов. 1. şöhrətləndirmək, şərəfləndirmək; 2. tərif etmək, tərifnamə oxumaq, mədh etmək, mədhnamə oxumaq; vəsf etmək; 3
несов. 1. şöhrətlənmək, məşhur olmaq; город славится своими садами şəhər öz bağları ilə məşhurdur; 2
ж zool. silviya quşu
ср мн. нет 1. şöhrətləndirmə, şöhrətləndirilmə; şərəfləndirmə, şərəfləndirilmə; 2. tərif etmə (edilmə), mədh etmə (edilmə); mədhnamə oxuma (oxunma); 3
прил. dan. bax славный 3-cü mənada
нареч. çox qəşəng, çox gözəl; славно поёт çox gözəl oxuyur
прил. 1. şanlı, şöhrətli, şərəfli; славные сыны нашей Родины Vətənimizin şanlı oğulları; 2. məşhur, adlı-sanlı, tanınmış; 3
прил. köhn. şöhrətpərəst, şan sevən, şan-şöhrət sevən
ср мн. нет köhn. şöhrətpərəstlik, şan-şöhrət sevmə
ср 1. mədh, səna; mədhiyyə; 2. həddindən artıq tərif etmə, hədsiz tərif
несов. həddindən artıq mədh etmək, tərif etmək, tərifləmək
ж мн. нет 1. слава (2-ci mənada) söz. kiç.; 2. dan. pis ad, pis şöhrət
мн. (ед. славянин м) slavyanlar, slavyan xalqları